Γύρω στο 560 π.κ.χ., λίγα χρόνια αργότερα από τους δίδυμους του
Άργους, ένα πλούσιο νησί των Κυκλάδων, η Νάξος, στέλνει την προσφορά του
στους Δελφούς. Είναι το άγαλμα της Σφίγγας που με το κολοσσιαίο
μέγεθος, τη μορφή και την επιβλητική του θέση στο ιερό εκφράζει την
πολιτική και καλλιτεχνική υπεροχή της Νάξου στην αρχαϊκή εποχή. Η
απόκοσμη δαιμονική μορφή του μυθικού πλάσματος με το γυναικείο
πρόσωπο, το αινιγματικό χαμόγελο, το λιονταρίσιο φτερωτό σώμα και τα
φτερά πουλιού, στέκόταν επάνω σ’ έναν πανύψηλο ιωνικό κίονα που είχε
στηθεί μπροστά από τον πολυγωνικό τοίχο του ιερού. Ο κίονας είναι το
αρχαιότερο ιωνικό αρχιτεκτονικό στοιχείο στο ιερό των Δελφών. Το
συνολικό ύψος του αναθήματος έφτανε τα12,45 μέτρα.
Λαξευμένη σ’ έναν τεράστιο όγκο ναξιακού μαρμάρου, συνδυάζει τη
στερεότητα της κατασκευής της με μια διακοσμητική διάθεση που εκφράζεται
στην απόδοση των μαλλιών, του στήθους και των φτερών. Όπως
πληροφορούμαστε από την επιγραφή που χαράχθηκε στη βάση της τον 4ο
αιώνα, οι ιερείς του Απόλλωνα τίμησαν τους πολίτες της Νάξου για την
προσφορά τους με το προνόμιο της προμαντείας, δηλαδή της προτεραιότητας
στη σειρά των πιστών που ζητούσαν χρησμό
Προσθήκη λεζάντας |
http://art-hellas.blogspot.gr