ΦΩΤΟ - Ρένα Μήκου-Μαραγκάκη, Ειρεσιώνη
Ειρεσιώνη καλείται το κλαδί ελιάς ή δάφνης, πάνω στο οποίο
έχουν πλέξει λευκές ή πορφυρές κορδέλες από μαλλί και έχει κρεμασμένους όλων
των ειδών τους καρπούς (εκτός του πίου και του μήλου) της πρώτης φθινοπωρινής
σοδειάς. Επίσης κατά την περιφορά τοποθετούσαν επάνω του άρτους, οινοχόες
γεμάτες με κρασί, ορμαθούς από βελανίδια, λάδι, μέλι. Η ειρεσιώνη είναι πιθανόν
να πήρε το όνομά της από το μαλλί "είρος", που έπαιρναν από το ιερό
ζώο. Για τους αρχαίους Έλληνες αποτελούσε σύμβολο ευφορίας. Τις ειρεσιώνες αφιέρωναν
στη θεότητα, τη χορηγό των αγαθών της Γής και άλλοτε τις έβαζαν έξω από την
πόρτα του ναού της για να επικαλεστούν τη συνδρομή της κατά του λιμού (της
σιτοδείας), των επιδημιών ή άλλων θεομηνιών. Άλλοτε τις αναρτούσαν πάνω στις
πόρτες των οικιών τους για να αποδώσουν ευχαριστίες στη θεότητα. Ειδικά στην
Αθήνα, ορισμένες ειρεσιώνες αφιερώνονταν κατά τα Θαργήλια και Πυανέψια στον
Απόλλωνα και τις Ώρες, σε έκφραση ευχαριστίας για τη γονιμότητα του έτους που
λήγει και παράκληση της συνέχισής της και κατά το επόμενο. Άλλοι αναφέρουν ότι
τις περιέφεραν και τις κρεμούσαν προς τιμήν του "Ηλίου και των Ωρών".
