Η ιστορία του ρεμπέτικου

Το παρακάτω άρθρο είναι μετάφραση από τα αγγλικά ενός άρθρου του Ed Emery. Ο Ed Emery είναι ένας από τους πιο ένθερμους οπαδούς και ερευνητές της ελληνικής μουσικής (και ιδιαίτερα του ρεμπέτικου) στο εξωτερικό.

Είναι ο οργανωτής 
ενός παγκόσμιου 
συνεδρίου για το 
ρεμπέτικο, που γίνεται 
εδώ και μερικά χρόνια
 κάθε Οκτώβριο 
στην Ύδρα...
με συμμετοχές πολλών επιστημόνων αλλά και μουσικών από διάφορες χώρες.

Το άρθρο αυτό προέρχεται από μια παρουσίαση του Ed στο συνέδριο.  

ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΑ ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ

Πρωτοπαππάς Ευάγγελος

Γεννήθηκε το 1917 στην Τήνο. Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Επίσης έχει σπουδάσει πολιτικές επιστήμες.

Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1942, στη μουσική κωμωδία "Αλάτι και πιπέρι". Παρέμεινε στο Θέατρο Κοτοπούλη ως το 1947, συμμετέχοντας στα έργα: "Άνδρας γυναίκα διάβολος", "Ψεύτης και καλόγρια", "Η πιο χαρούμενη ώρα σου", "Οι Γερμανοί ξανάρχονται" κ.ά.

Από το 1947-1958, εργάστηκε στο Θίασο Κατερίνας-Λογοθετίδη παίζοντας στα έργα: "Έξυπνοι και κουτοί", "Ένας ήρωας με παντούφλες", "Ένας βλάκας και μισός" κ.ά. Στη συνέχεια εμφανίστηκε με το θίασο του Ντίνου Ηλιόπουλου, αλλά και με το Εθνικό Θέατρο, στα έργα "Αντώνιος και Κλεοπάτρα", "Πλούτος", "Σφήκες" κ.ά.

Η Αυλή των Θαυµάτων ζωντανεύει



Πιστεύετε στα θαύµατα; Στο Μοναστηράκι, λέει, σε ένα µέρος µυστικό, χαµένο µέσα σε έναν λαβύρινθο από απροσδιόριστα περάσµατα και ερείπια που απέχουν µόλις ένα βήµα από την κατάρρευση, µε βλάστηση που απειλεί να καταπιεί τα πάντα και τα απορρίµµατα να σχηµατίζουν βουνά, εκεί, σε αυτόν τον ξεχασµένο τόπο, µπορεί να γίνει ένα θαύµα.
Τα σπίτια θα κτιστούν ξανά και τα παράθυρα θα ανοίξουν στον κόσµο, στα δροµάκια θα περπατούν και πάλι άνθρωποι, η ζωή θα επιστρέψει εκεί όπου την άφησαν οι τελευταίοι κάτοικοι της περιοχής πριν από µερικές δεκαετίες. Και ίσως τότε η Αυλή των Θαυµάτων να ανταποκριθεί στο όνοµά της.
Σε αυτή τη γειτονιά της Αθήνας, απέναντι από τη Βιβλιοθήκη του Αδριανού, που κατοικείται τουλάχιστον από τον 2ο αιώνα π.Χ., το υπουργείο Πολιτισµού υπόσχεται να δηµιουργήσει ένα πρότυπο πολιτιστικό κέντρο-µουσείο. Στα σπιτάκια της Αυλής και γύρω από αυτήν θα βρουν στέγη οι συλλογές του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης σε ανάπτυξη κάθε άλλο παρά κλασική.
Λαϊκά δρώµενα και ιστορίες της παλιάς Αθήνας, παραστάσεις θεάτρου σκιών και κουκλοθέατρου θα διαδραµατίζονται στους ελεύθερους χώρους του και ένα καφενείο θα λειτουργεί για τους επισκέπτες όλη την ηµέρα. Αν όλα αυτά µοιάζουν ουτοπικά στις ηµέρες που διανύουµε, υπάρχει ένα στοιχείο που συνηγορεί υπέρ της υλοποίησής τους: τα 12,5 εκατ. ευρώ µε τα οποία η Αυλή των Θαυµάτων έχει ενταχθεί στο ΕΣΠΑ. Είναι περίεργο, πάντως, πόση έλ ξη ασκεί µια µισάνοιχτη πόρτα.
Μεσηµέρι στην οδό Αρεως στην Πλάκα, οι τουρίστες θέλουν να περάσουν την καγκελόπορτα για να φωτογραφίσουν, σαν να µην τους έφτασε ολόκληρη Ακρόπολη, ταλαίπωροι άστεγοι παρατηρούν δήθεν αδιάφορα - ένας άλλος µόλις έχει εκδιωχθεί από τον φύλακα -, περίοικοι από τα διπλανά

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΙ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΟΣ

Υπάρχουν πολλά πράγματα είναι άγνωστα για την θέση και την σημασία των γυναικών στην αρχαιότητα.
Π.χ. μεγάλη μερίδα του κόσμου αγνοεί ότι στην αρχαιότητα υπήρχαν "Ολυμπιακοί αγώνες" για γυναίκες καθώς και ότι σε πανάρχαια εποχή οι γυναίκες είχαν δικαίωμα ψήφου.Σε αυτή μας την σελίδα θα σας παρουσιάσουμε μερικές από τις γυναίκες μαθηματικούς της αρχαιότητος.

ΑΙΘΡΑ (10ος – 9ος π.Χ. αιώνας) Μέσα από την άχλη της ιστορίας ξεπροβάλει η μυθική μορφή της Αίθρας, κόρης του βασιλιά της Τροιζήνος Πιτθέα και μάνας του Θησέως, με μία άλλη ιδιότητα άγνωστη στους πολλούς. Την ιδιότητα της δασκάλας της αριθμητικής (λογιστικής). Ιέρεια λοιπόν των απαρχών της πλέον εγκεφαλικής επιστήμης, η Αίθρα μάθαινε λογιστική (αριθμητική) στα παιδιά της Τροιζήνος, με εκείνη την πολύπλοκη μέθοδο, που προκαλεί δέος, μιας και δεν υπήρχε το μηδέν και οι αριθμοί συμβολίζονταν πολύπλοκα, αφού τα σύμβολά τους απαιτούσαν πολλές επαναλήψεις (Κρητομυκηναϊκό σύστημα αρίθμησης).

ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΑ ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ

Πλατής Νικήτας

Γεννήθηκε στην Αμοργό το 1912. Ηθοποιός της σκηνής από το 1932 έκανε την πρώτη του εμφάνιση με το μουσικό έργο Ριρίκα του θίασου Ρ. Ρουγγέρη. Από το 1940 εμφανίστηκε πολλές φορές ως θιασάρχης και πρωταγωνίστησε σε οπερέτες, κωμωδίες και επιθεωρήσεις. Ραράλληλα με τη μακρόχρονη σταδιοδρομία του ως ηθοποιός, εργάστηκε και ως συγγραφέας (έχει γράψει πέντε θεατρικά έργα και περί τα διακόσια νούμερα σε επιθεωρήσεις).

Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1958 στις ταινίες Ο Μιμίκος και η Μαίρη και η Κυρά Μας η Μαμή. Από τότε έγινε ένα από τα βασικά πρόσωπα του ελληνικού κινηματογράφου, αφού τον συναντάμε σε δεύτερους και πρώτους ρόλους, σε 112 ταινίες.

Το 1972 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην τηλεόραση στη σειρά "Μπολσόϊ Ιβάν και Μπιγκ Τζων", ενώ λίγο αργότερα έγινε γνωστός στο πλατύ κοινό με τη συμμετοχή του στο σήριαλ "Μεθοριακός Σταθμός".

πηγές:
Δίτομη Εγκυκλοπαίδεια Ελληνικός Κινηματογράφος 2005 Ελληνικά Γράμματα 

Φιλμογραφία (μέχρι το 1973):

1958  H ΚΥΡΑ ΜΑΣ Η ΜΑΜΗ
1958  ΜΙΜΙΚΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΙΡΗ
1960 ΧΡΙΣΤΙΝΑ
1961 ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΚΑΛΤΣΑ
1962 ΜΕΡΙΚΟΙ ΤΟ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΚΡΥΟ
1962 ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ, ΤΟ
1962 ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ
1963 ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΤΗΣ ΚΙ ΕΡΗΜΟΣΠΙΤΗΣ
1963 ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ Ο ΛΕΥΤΕΡΑΚΗΣ, Ο
1963 ΛΕΝΙΩ Η ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΑ (ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ)
1963 ΤΥΧΕΡΟ ΠΑΝΤΑΛΟΝΙ, ΤΟ
1964 ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΩ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ
1964 ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ, ΟΙ
1964 ΧΑΡΤΟΠΑΙΧΤΡΑ, Η
1965 ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΤΡΕΛΛΟΣ, ΤΡΕΛΛΟΣ ΒΕΓΓΟΣ

OI ΓΑΜΠΕΣ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΦΙΣΣΑ

ΠΑΛΙΕΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΩΝ

 

more

ΠΑΛΙΕΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΩΝ …

ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΑ ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ

Στεφανίδου Σμαρώ

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου. Στη σκηνή πρωτοεμφανίστηκε το 1937, στο Θέατρο Κοτοπούλη, με το έργο "Ρουμπής Κουμπής και κουμπιά", όπου και παρέμεινε μέχρι το 1940, συμμετέχοντας σε παραστάσεις όπως: "Έκτο πάτωμα", "Στέλλα Βιολάντη", "Ηλέκτρα" κ.ά.

Από το 1940 έως και το 1942 συνεργάστηκε με το Θίασο Κατερίνας και εμφανίστηκε σε παραστάσεις μεταξύ των οποίων: "Κυρία σ' αγαπώ", "Η κυρία δεν με μέλλει" κ.ά. Πάντα ως βασικός στέλεχος, συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους αθηναϊκούς θιάσους (Θέατρο Τέχνης, Θίασο Μανωλίδου - Παππά κ.ά.), με αποκορύφωμα το 1952, όταν με το Θίασο Β. Λογοθετίδη, παρουσίασαν το έργο "Δεσποινίς ετών 39", το οποίο γνώρισε τεράστια επιτυχία τόσο σαν θεατρική παράσταση, όσο και σαν ταινία λίγο αργότερα.

Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1951, στην ταινία Τα τέσσερα σκαλοπάτια.

πηγή: Multimedia CD-ROM Ελληνικός Κινηματογράφος 1997 ΕΘΝΟDATA

Φιλμογραφία (εώς το 1973):

1951 ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ, ΤΑ
1952 ΠΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΙΠΠΟΤΩΝ, Ο (ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΕΣ)
1953 ΣΑΝΤΑ ΤΣΙΚΙΤΑ
1954 ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΕΤΩΝ 39
1956 ΖΗΛΙΑΡΟΓΑΤΟΣ, Ο
1957 ΓΥΝΑΙΚΑΣ, Ο
1960 ΜΑΝΤΑΛΕΝΑ
1960 ΤΡΕΙΣ ΚΟΥΚΛΕΣ ΚΙ ΕΓΩ
1961 ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ
1962 ΤΑΞΙΔΙ, ΤΟ

1963 ΕΝΑΣ ΒΛΑΚΑΣ ΜΕ ΠΑΤΕΝΤΑ
1964 ΓΑΜΟΣ ΑΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
1964 ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΟΥ, Ο (ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΓΑΜΠΡΟΙ)
1964 ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ
1967 ΜΙΑΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ ΝΕΙΑΤΑ
1968 ΤΡΕΛΛΟΣ ΤΑ ΧΕΙ 400, Ο
1972 ΔΟΥΛΙΚΟ ΑΜΕΣΟΥ ΔΡΑΣΕΩΣ (ΘΗΛΥΚΟ ΑΜΕΣΟΥ ΔΡΑΣΕΩΣ)
1973 ΕΙΚΟΣΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΓΩ

POLLERA Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΜΑ – ΠΑΝΔΑΙΣΙΑ ΧΡΩΜΑΤΩΝ

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ