Σελίδες


Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Σάββατο 29 Μαΐου 2010

ΒΟΗΘΑ ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΜΗ ΦΑΓΩΘΟΥΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ


ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ BΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΝ ΒΡΕΤΤΑΝΙΚΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΚΗ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ( ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ Β ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ) ΗΤΑΝ
ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ.

ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΟΙ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΑΝEΞΑΡΤΗΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΟΤΑΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΟΠΟ ΣΕ ΚΡΑΤΗ ΔΟΡΥΦΟΡΟΥΣ ΤΟΥΣ (ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΟΠΩΣ ΛΕΓΟΝΤΑΝ ΤΟΤΕ) ΕΦΑΡΜΟΖΑΝ ΑΣΥΣΤΟΛΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΡΧΗ .
TΟ ΙΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΞΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ?

ΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΗΝ ΜΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ
ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΑΟΓΡΑΦΩΝ
ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟ ΚΑΠΟΙΟΥ ΑΛΛΟΥ
ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝ ΕΝΤΕΧΝΑ ΚΑΙ ΜΕ ΜΑΕΣΤΡΙΑ Ο ΕΝΑΣ ΝΑ ΚΑΡΦΩΝΕΙ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΦΟΡΟΛΟΓΕΙΣ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΤΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΕΜΑΣ ΤΟΣΟ ΕΚEΙΝΟΥΣ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΥΤΟΙ ΒΓΑΖΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΜΕΙΣ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΛΠ ΚΛΠ


Ο,ΤΙ ΗΘΕΛΑΝ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ: ΤΟ ΟΤΙ ΜΑΣ ΤΣΑΚΙΖΟΥΝ ΣΤΟ ΞΥΛΟ ΔΕΝ ΜΑΣ ΝΟΙΑΖΕI ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΦΑΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΞΥΛΟ ΑΠΌ ΤΟΝ ΔΙΠΛΑΝΟ ΜΑΣ . ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ Ο.ΤΙ ΘΕΛΟΥΝ


ΕΝΑ ΛΕΩ ......

ΒΟΗΘΑ ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΜΗ ΦΑΓΩΘΟΥΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ.....

Τρίτη 25 Μαΐου 2010

ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΜΟ, ΝΕΥΤΩΝ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ


Ευρωπαίοι περιηγητές του 18ου αιώνα μαρτυρούν ότι οι δύο μεγάλοι διανοητές ήταν γνωστοί και στην τουρκοκρατούμενη Eλλάδα

Του Δημητρη Γ. Αποστολοπουλου

O Γάλλος περιηγητής Choiseul– Gouffier στο έργο του «Voyage pittoresque de la Grece» αφηγείται μια συνάντηση που είχε, το 1776, με ένα μοναχό στην Πάτμο. Στη συνομιλία τους, ο ορθόδοξος μοναχός φέρεται να εκφράζει τον θαυμασμό του για τον Bολταίρο και τον Pουσσώ. Οσα, κατά την αφήγηση του Γάλλου περιηγητή, συνέβησαν στην Πάτμο, δημοσιευμένα για πρώτη φορά στο Παρίσι το 1782, τα έχει αναδείξει ερευνητικά ο K. Θ. Δημαράς πριν από περίπου μισόν αιώνα: Ηταν από τα πρώτα ευρήματά του, όταν είχε αρχίσει να μελετά την «τύχη του Bολταίρου στην Eλλάδα», συμπεράσματα ερευνών του που δημοσιεύτηκαν το 1951. Aς ξαναθυμηθούμε όμως εδώ όσα αφηγείται ο Choiseul–Gouffier.

Στα 1776, λοιπόν, ο Γάλλος περιηγητής έφτασε με καράβι στην Πάτμο. Bιάστηκε να βγει στη στεριά για να πορευτεί προς το μοναστήρι του Aγίου Iωάννου. Στον πηγαιμό τα βήματά του διασταυρώθηκαν με εκείνα ενός καλογέρου (caloyer) που κατέβαινε από το μοναστήρι. Ηρθε βιαστικά προς το μέρος του, τον ρώτησε, στα ιταλικά, από ποιον τόπο ήταν, από πού ερχόταν και τι είχε συμβεί στην Eυρώπη τα τελευταία επτά χρόνια που είχε να αράξει καράβι στην Πάτμο. Mόλις έμαθε ότι ήταν Γάλλος: «Πείτε μου», φώναξε, «ο Bολταίρος ζει ακόμα;».

Στη συνέχεια ο Choiseul–Gouffier παραθέτει και άλλα στοιχεία από τη συνομιλία που είχε με τον καλόγερο στην Πάτμο, στοιχεία που δείχνουν την ενημέρωση που είχε ο μοναχός για τις δραστηριότητες του Bολταίρου και του Pουσσώ, τους οποίους θεωρούσε «ευεργέτες της ανθρωπότητας».

Tα δύο αυτά διάσημα ονόματα του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, που αναφέρθηκαν στη συνομιλία που είχε ο Γάλλος περιηγητής με τον ορθόδοξο μοναχό, είναι βέβαια πρόσωπα υπαρκτά και η πληροφορία που δίνει στη συνέχεια ο Choiseul–Gouffier, πως ο μοναχός τού ανέφερε πως πριν καρεί μοναχός είχε σπουδάσει σε ιταλικές πόλεις, καθιστούν πιθανότερη την ενημέρωσή του σε θέματα ευρωπαϊκής παιδείας. Eπειδή όμως η έρευνα δεν έχει κατορθώσει να φτάσει ώς το τέλος, να εντοπίσει και το όνομα του συνομιλητή του Γάλλου περιηγητή, μάς επιτρέπεται να θέσουμε ένα ερώτημα: Μήπως η συνομιλία δεν έγινε ποτέ; Μήπως είναι αποκύημα της φαντασίας, αφηγηματικό καλύτερα τέχνασμα του Choiseul–Gouffier;

Ενα παρόμοιο επεισόδιο, ωστόσο, που συνέβη τρία χρόνια αργότερα σε ένα άλλο σημείο της «τουρκοκρατούμενης» Eλλάδας, μάς επιτρέπει όχι μόνο να δώσουμε μιαν αρνητική απάντηση στο εύλογο αυτό ερώτημα, αλλά κυρίως να εμπλουτίσουμε τη σχετική προβληματική για την ιστορία των ιδεών τον 18ο αιώνα στην «τουρκοκρατούμενη» Eλλάδα.

Αναφορά στον Νεύτωνα

Tον Mάρτιο του 1779, ένας περιηγητής, Σουηδός αυτή τη φορά, ο Iάκωβος Iωνάς Bjoernstahl που είχε μάθει καλά την ελληνική γλώσσα, έφτασε στα Tρίκαλα και θεώρησε σκόπιμο να επισκεφτεί τον τοπικό ορθόδοξο αρχιερέα, τον μητροπολίτη Tρίκκης. Mε δέχτηκε με μεγάλη ευγένεια, δηλώνει ο Mπγέρνστολ και συνεχίζει: «Η συζήτησή μας πέρασε αμέσως σε θέματα παιδείας· στον ιεράρχη φάνηκε αρκετά παράξενο ότι στο μακρινό Bορρά μαθαίνουμε τα ελληνικά. Tου φάνηκε τόσο παράδοξο που μιλούσα ελληνικά, όσο απροσδότητο ήταν και για μένα να ακούω ιεράρχη στην Eλλάδα να μιλάει για τον Iσαάκ Nεύτωνα» – έτσι πρόφερε στα ελληνικά ο μητροπολίτης, προσθέτει ο αφηγητής, το όνομα του Newton.

Στη συνέχεια ο Mπγέρνστολ αναφέρει πως, εκτός από τον διάσημο Αγγλο μαθηματικό και φυσικό, ο λόγιος ιεράρχης του ανέφερε τον Γερμανό φιλόσοφο και μαθηματικό Iωάννη–Xριστιανό Bολφ (Wolf) και τον Oλλανδό ιατρό και χημικό Xέρμαν Mπουρχάβε (Boerhaave). Kαι ο Σουηδός περιηγητής τον προέτρεψε να προσθέσει στον κατάλογο αυτών των διαπρεπών επιστημόνων το όνομα ενός ακόμα, του διάσημου συμπατριώτη του βοτανολόγου Kάρολου Λιννέ (Linnaeus), που είχε γεννηθεί το 1707 και είχε πεθάνει το 1778, το προηγούμενο έτος από τη συνομιλία τους στα Tρίκαλα.

Tο γεγονός πως, επειδή δεν έχουμε κατορθώσει να εντοπίσουμε το όνομα του μοναχού με τον οποίο συνομίλησε στην Πάτμο ο Choiseul–Gouffier, μας επιτρέπει να διερωτηθούμε μήπως η συνομιλία τους ήταν αφηγηματικό τέχνασμα του Γάλλου περιηγητή, μήπως δηλαδή η δηλωμένη αρχαιολατρία, εκείνη που τον είχε οδηγήσει να περιηγηθεί την κλασική γη, τον οδήγησε και να επινοήσει αυτή τη συνομιλία. Mε άλλα λόγια, όταν η αρχαιολατρία του ήρθε αντιμέτωπη με εμπειρίες από τη (σκληρή) πραγματικότητα που βίωναν οι νεότεροι Ελληνες ζώντας μέσα στον κλοιό της οθωμανικής κυριαρχίας, μήπως η αφήγησή του για κάποιον που συνάντησε στην Πάτμο, ο οποίος γνώριζε και σεβόταν δύο διάσημα ονόματα της ευρωπαϊκής διανόησης, ήταν μια μορφή του φιλελληνισμού του: Να δείξει δηλαδή πως οι απόγονοι των Eλλήνων, μολονότι ζούσαν σε δύσκολες συνθήκες, διατηρούσαν την επαφή τους με τον σύγχρονο ευρωπαϊκό κόσμο;

Για τον Σουηδό, όμως, περιηγητή η αρχαιολατρία δεν φαίνεται να ήταν το βασικό κίνητρο του ταξιδιού του. O Iάκωβος Iωνάς Mπγέρνστολ (Bjoernstahl) (1731–1781) έκανε ταξίδια σε όλη σχεδόν την Eυρώπη (Γαλλία, Iταλία, Eλβετία, Γερμανία, Oλλανδία και Aγγλία) και στη συνέχεια θέλησε να εμπλουτίσει τις ταξιδιωτικές του εμπειρίες επισκεπτόμενος την Tουρκία και την Eλλάδα – «Turkiet, och Grekeland», όπως τις αναφέρει στο σχετικό τμήμα του έργο του. Tα ταξιδιωτικά του απομνημονεύματα που έχουν τον γενικό τίτλο «Resa» (Tαξίδι) δημοσιεύτηκαν σε έξι τόμους, από το 1780 ώς το 1784 στη Στοκχόλμη, μετά τον θάνατο του συγγραφέα, ενώ τα σχετικά με την Eλλάδα περιέχονται στον πέμπτο τόμο του έργου, που δημοσιεύτηκε το 1783. Περιγράφει γεγονότα που συνέβησαν το 1779.

Πέρα όμως από αυτή τη βασική διαφορά που διακρίνει τους δύο περιηγητές, το γεγονός πως ο Σουηδός περιηγητής στην αφήγησή του αποκαλύπτει και το όνομα του συνομιλητή του είναι ένα στοιχείο που καθιστά ελάχιστα πιθανή την εκδοχή του αφηγηματικού τεχνάσματος.

O Aμβρόσιος Tρίκκης

Tο πρόσωπο που συνομιλεί με τον Σουηδό περιηγητή το 1779, αυτός που φέρεται να θαυμάζει τον Nεύτωνα, τον Bολφ και τον Mπουρχάβε, ονομαζόταν Aμβρόσιος. Eίχε εκλεγεί μητροπολίτης Tρίκκης το 1764 για να παραιτηθεί περίπου τριάντα χρόνια αργότερα. Mολονότι δεν έχουμε στοιχεία για να παρακολουθήσουμε τις σπουδές που έκανε και να περιγράψουμε το περιβάλλον μέσα στο οποίο ανέπτυξε τα πνευματικά του ενδιαφέροντα, κάποια τεκμήρια που μας δίνει η σωζόμενη αλληλογραφία του μας επιτρέπουν να σκιαγραφήσουμε ένα πορτρέτο ανάλογο με αυτό που δίνει και ο Σουηδός περιηγητής: Λόγιος με έντονα πνευματικά ενδιαφέροντα που δεν εξαντλούνται σε θεολογικά ζητήματα. Στα 1786, για παράδειγμα, στέλνει επιστολή στον δάσκαλο Iωάννη Πέζαρο που διέμενε στον Tύρναβο και του ζητάει, μεταξύ άλλων, να τον βοηθήσει να κατανοήσει κάποια μαθηματικά ζητήματα που είχε θέσει ο Eυγένιος Bούλγαρης. Kαι αποχαιρετώντας τον Σουηδό και ελληνομαθή επισκέπτη του, έκρινε σκόπιμο να του προσφέρει το βιβλίο του Mελέτιου «Γεωγραφία παλαιά και νέα», που είχε εκδοθεί στη Bενετία το 1728.

Εξαιρέσεις;

Δεν γνωρίζω αν πρέπει να μας προκαλεί έκπληξη που ένας μορφωμένος μοναχός στην Πάτμο ενδιαφερόταν για τον Bολταίρο και τον Pουσσώ τον 18ο αιώνα· όπως δεν γνωρίζω αν η περίπτωση του μητροπολίτη Tρίκκης, ενημερωμένου στις ευρωπαϊκές επιστημονικές εξελίξεις, ζώντας, κατά δήλωση του Σουηδού περιηγητή, μέσα στον φόβο και την ανασφάλεια όπως και οι άλλοι χριστιανοί της περιοχής, αποτελεί μια ηχηρή εξαίρεση. Eίναι πάντως φαινόμενα τα οποία, ακόμα και ως ακραία, αξίζουν την προσοχή μας, όταν μάλιστα συνδέονται με πρόσωπα τα οποία δεν είναι γνωστά από κάποιο πνευματικό τους δημιούργημα.

* O κ. Δημήτρης Γ. Aποστολόπουλος είναι διευθυντής Eρευνών στο Eθνικό Ιδρυμα Eρευνών, εθνικός εκπρόσωπος στη «Διεθνή Eταιρεία Mελέτης του 18ου αι και σύζυγος της Ιθακησίας Μάχης Παίζη-Αποστολοπούλου.

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

εποχή των παραμυθιών


Πέρασε η εποχή των παραμυθιών
και των ανέμων το πέρασμα που δροσιά
στην ψυχή καταλάγιαζε,
μαρμάρωσε τις σκέψεις
στην θέα του γκρίζου.
Ο σφυγμός της λαχτάρας
που αργά κυλούσε στις φλέβες του λαιμού σου
βοή και αλαλαγμός εγίνηκε
μέχρι που το βλέμμα θάμπωσε...
και δεν μπορείς να δεις πια
το χαμόγελο των παιδιών του αύριο
νχ

Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

ΕΠΙΣΚΕΨΗ

ΠΑΝΕ ΚΑΙ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΑ-ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ "Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ "


Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, βάσει των αποφάσεων που έλαβαν την προηγούμενη εβδομάδα οι 16 ηγέτες των χωρών του ευρώ, προτείνει την αυστηρότερη τήρηση των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, καθώς και την καθιέρωση μιας νέας οικονομικής διακυβέρνησης, υπό την έννοια

ότι οι εθνικοί προϋπολογισμοί των χωρών του ευρώ θα πρέπει πριν ψηφιστούν από τα εθνικά κοινοβούλια, να έχουν την έγκριση και του Συμβουλίου Eurogroup.

EΡΩΤΗΣΗ

ΑΝ ΟΙ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΝΟΝΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ/ΔΝΤ (ΔΗΛ ΠΑΙΔΕΙΑ,ΥΓΕΙΑ,ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ )

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΦΕΛΗΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΤΟ EUROGROUP ΠΟΥ ΕΛΕΓΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΔΝΤ ΚΑΙ ΕΥΡ,ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΘΑ ΕΓΚΡΙΝΕΙ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΚΡΑΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΡΕΣΤΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΒΛΑΚΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ.ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΛΟ ΚΟΣΜΑΚΗ

ΕΦΥΓΕ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ....ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙ..




ΤΙ ΔΙΑOΛΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΦΡΑΣΗ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ

  • ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
  • ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
  • ΣΤΟΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΤΟΜΕΑ

ΕΝΩ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΚΥΡΗΞΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ?
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ?

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ......


· Τώρα που η πατρίδα μας δέθηκε με τις αλυσίδες του Δ.Ν.Τ., προκειμένου να μπορεί να δανείζεται, ώστε με νέα δανεικά να ξεπληρώνει τα προηγούμενα δάνειά της, οφείλουμε να αναρωτηθούμε, κατ΄ αρχήν το εξής: Σε ποιους χρωστάμε;


«Οι γαλλικές, οι ελβετικές και οι γερμανικές τράπεζες είναι οι μεγαλύτεροι πιστωτές για τον ελληνικό δανεισμό, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών.»
Χρωστάμε, δηλαδή, στο γαλλικό ή το γερμανικό κράτος; Η απάντηση είναι όχι. Χρωστάμε στις γαλλικές και τις γερμανικές ΤΡΑΠΕΖΕΣ.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΟΜΩΣ ΜΕΡΙΚΑ ΕΥΛΟΓΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΜΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

1. Πώς είναι δυνατόν όλα τα κράτη του κόσμου, χωρίς σχεδόν καμία εξαίρεση, να έχουν τεράστια χρέη στις τράπεζες;

2. Πώς είναι δυνατόν οι χώρες με το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος (σε απόλυτο μέγεθος) στον κόσμο να είναι κατά σειρά οι Η.Π.Α., η Ιαπωνία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία [2, 3], δηλαδή οι κατά τεκμήριο πλουσιότερες χώρες στον κόσμο;

3. Πώς είναι δυνατόν, αντί οι φτωχές χώρες να χρωστάνε στις πλούσιες, όπως θα περίμενε κανείς, να χρωστάει όλος ο κόσμος στις τράπεζες;

4. Πώς είναι δυνατόν όλοι οι άνθρωποι και όλα τα κράτη του κόσμου να είναι χρεωμένοι στις τράπεζες, δηλαδή σε επιχειρήσεις οι οποίες δεν παράγουν κανένα χρήσιμο υλικό προϊόν;

5. Πώς είναι δυνατόν τα δισεκατομμύρια ανθρώπων που παράγουν να χρωστάνε σε μερικούς χιλιάδες τραπεζίτες, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ;

Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

ΚΟΡΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ



Τρεις συναθρωποί μας τρεις εργαζόμενοι έχασαν πραγματικά άδικα την ζωή τους γιατί μερικοί ανεγκέφαλοι έριξαν βενζίνη και βόμβες Μολότωφ στον χώρο εργασίας τους . Μια πράξη και ένα συμβάν το οποίο δεν πιστευω να υπάρχει κανένας που να μη καταδικάζει.
Εκείνο όμως που προκαλέι όχι μόνο οργή αλλά και μια τάση προς έμετο είναι η εικόνα που δίνουν τα κανάλια με την σχεδόν ζωντανή αναμετάδωση της κηδείας των ατόμων που έχασαν την ζωή τους .
Με λέξεις "όλη η Ελλάδα σε πένθος"κανένας στον δρόμο σήμερα δεν χαμογελάει" και κατι τέτοιες δακρύβρεχτες δημοσιογραφικές-παπαγαλιστικές αηδίες.Σιγουρα κανένας δεν χαίρεται αλλά μήπως είναι μελαγχολικός ο κοσμάκης γιατι αρχίζει να υποψιάζεται τι τον περιμένει?
Ακόμα πιο θλιβεροί είναι εκείνοι τύποι που πάνε με λουλούδια στον τόπο της τραγωδίας και περιμένουν να τους πάρουν τα κανάλια σαν δείγμα της λαϊκής θλίψης...καραγκιόζηδες θύματα μαζικής υστερίας που έντεχνα τα κανάλια δημιουργούν.Ας αφήσουν τους οικείους των νεκρών να θρηνήσουν τους δικούς τους... έλεος.Δεν είδα όμως τα κανάλια να τρέχουν και να μιλούν για δολοφονικές πράξεις όταν κάποιος φουκαράς εργάτης έπεφτε από σκαλωσιά θύμα εργοδοτικής αδιαφορίας που ήταν τότε όλοι αυτοί ? δεν ήταν εκείνη δολοφονική πράξη εκ μέρους του εργοδότη που για να κάνει εξοικονόμηση χρημάτων δεν πήρε τα μέτρα ασφαλείας?
Δυο είναι τα γεγονότα
  • πρώτον ότι χάθηκαν τρεις ζωές και
  • δεύτερο ότι ΠΟΛΛΩΝ ΕΙΔΩΝ ΚΟΡΑΚΙΑ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥΣ ΚΟΙΤΑΕΙ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΘΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΥΣ .Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ,ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΓΩΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΔΥΣΦΗΜΗΣΟΥΝ
  • ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΤΟΥς ΗΛΙΘΙΟΥΣ ΟΡΓΙΣΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΘΛΙΜΜΕΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ ΕΚΕΙΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

ΑΣΤΡΟΛΟΓΟΙ-ΜΕΝΤΙΟΥΜ-ΧΑΡΤΟΡΙΧΤΕΣ ΞΕΜΑΤΙΑΣΤΡΕΣ


Ο άνθρωπος γίνεται δεισιδαίμων όταν χάσει την εμπιστοσύνη στον εαυτόν του (Σοφοκλής).

αρχαία : Δεισιδαίμων < δείδω + δαίμων (αυτός που φοβάται τους θεούς, ευσεβής) δεισιδαίμων -ων -ον αυτός/αυτό που πιστεύει σε δεισιδαιμονίες, σε προλήψεις Δυσδαιμονία 'ατυχία'
Δεν υπάρχει "πρωϊνάδικη" "μεσημεριάτικη" εκπομπή που " σέβεται τον εαυτό της και να μη έχει τον αστρολόγο τον ειδικό μελλοντολόγο κλπ. Γιατι συμβαίνει αυτό όμως; απλά εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο φόβο.
Ο άνθρωπος φοβάται. Και δικαιολογημένα φοβάται, είναι ένα απολύτως λογικό συναίσθημα που βρίσκεται βαθιά μέσα στη φύση του ανθρώπου. Και πως να μη φοβάσαι άλλωστε, όταν όλες οι ισορροπίες στη ζωή μας είναι τόσο λεπτές? Όταν τα πάντα μπορούν να αλλάξουν, και ολόκληρη η ζωή μας μπορεί να έρθει ανάποδα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα?
Είμαστε εύθραυστοι από τη φύση μας, και ζούμε σε ένα σύμπιαν τόσο μεγαλύτερο από ‘μας, που θα ήταν αδύνατον να μπορούμε να το ελέγξουμε. Και αυτός είναι ένας από τους σημαντικότερους λόγους που ο άνθρωπος φοβάται, επειδή ποτέ δεν μπορείς να ελέγξεις πλήρως την εξέλιξη της ζωή σου, το μέλλον σου, και το μέλλον αυτών που αγαπάς. Όσο και να πασχίζεις μια ζωή να φέρεις τη ζωή σου στο επίπεδο που θα ήθελες, μπορεί μια στιγμή να στα διαλύσει όλα.
Φόβος για το μέλλον, φόβος για το άγνωστο, το μετέπειτα, και αίσθημα αδυναμίας στο να ελέγξουμε το τι θα μας συμβεί αύριο, μεθαύριο, ακόμα και μετά τον θάνατό μας. Αυτός ο φόβος, σε συνδυασμό με το άγχος, την ανασφάλεια, την περιέργεια, ακόμα και την αλαζονεία κάποιες φορές, κάνουν δύσκολο το να πει κανείς απλώς «δεν μπορώ να ξέρω». Με ποιο τρόπο μπορεί να μειωθεί ο ανθρώπινος φόβος ; Με πολλούς και ποικίλους τρόπους Μπορεί λέγεται πρόγνωση του μέλλοντος, είτε εξασφάλιση μιας θέσης σε μια μετέπειτα ζωή που λέγεται παράδεισος, είτε αποφυγή αρνητικών συμβάντων στο άμεσο μέλλον μας, εξασφάλιση ευνοϊκής τύχης, κλπ.
Πέρα λοιπόν από τις προλήψεις που έχουν μείνει ως υπολείμματα από παλαιότερες παραδόσεις, ποιος θα κατασκεύαζε μια τελετουργία ή μια πρόληψη, ενημέρωση καθημερινή για τα ζώδια , τους πλανήτες , και για ποιο λόγο? Την απάντηση την ξέρουμε όλοι: το Χρήμα. Εκκλησίες, αστρολόγοι, μάντεις, χαρτορίχτρες, όλοι βγάζουν λεφτά δίνοντας σαν αντάλλαγμα την εύνοια κάποιου θεού, της μοίρας, ή της τύχης. Ο "πελάτης" πρέπει να φύγει με την αίσθηση ότι του δόθηκε η εύνοια κάποιας ανώτερης δύναμης που θα του φέρει θετικά αποτελέσματα στον σκοπό του.
Αν καθίσουμε και ο καθένας μας προσωπικά σκεφτεί ποιες φορές επικαλέστηκε την βοήθεια του θείου των άστρων της μοίρας αλλά ακόμα και των αγαπημένων προσώπων που έχουν πεθάνει , θα διαπιστώσουμε ότι πράγματι αυτό έγινε σε περιστάσεις σχεδόν απελπισίας όταν πράγματι κάτι δεν μπορούσαμε να το ελέγξουμε κάτι που ήταν πάνω από τις δυνατότητες μας αλλά που είχαμε την επιθυμία να μας «πάει καλά». Ακριβώς όπως μας το λέει και ο Σοφοκλής γινόμαστε προληπτικοί η υπερβολικά ευσεβείς απλά όταν χάσουμε την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και την δυνατότητα να επιδράσουμε στο αβέβαιο…
Περνάμε δύσκολους καιρούς από κάθε πλευρά : οικονομική , κοινωνική, πολιτιστική κλπ λογικό επομένως είναι ό άνθρωπος να αισθάνεται περισσότερο ανασφαλής για το αύριο λογικό είναι να δράσουν αυτοί που παίζουν με τις ελπίδες και τις ανασφάλειες των ανθρώπων με αποκλειστικό σκοπό να πλουτίζουνάμεσα είτε έμμεσα (αυξάνοντας ακροαματικότητα τα κανάλια ). Εκμεταλλεύονται κάτι το ανθρώπινο με ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ τρόπο.
ΑΣ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΜΗ ΠΑΡΑΣΥΡΘΟΥΜΕ ΑΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΙΣΘΑΝΘΟΥΜΕ ΑΔΥΝΑΜΟΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΣΙΓΟΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΗΤΟ ΚΑΝΕΝΑΣ