Σελίδες


Κυριακή 27 Μαΐου 2012

25 ΦΩΤΟ ΠΑΙΔΙΚΑ ΚΑΡΟΤΣΑΚΙΑ ΚΑΙ ΑΜΑΞΕΣ – Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ – ΜΕΡΟΣ Α –

ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΩΤΟ ΒΛΕΠΕΤΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ












MORE PHOTOS :

25 ΦΩΤΟ ΠΑΙΔΙΚΑ ΚΑΡΟΤΣΑΚΙΑ ΚΑΙ ΑΜΑΞΕΣ – Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ – ΜΕΡΟΣ Α –

Όχι στην καταπίεση της λιτότητας

http://www.monde-diplomatique.gr/local/cache-vignettes/L332xH42/siteon0-b49e1.gif

par Ramonet Ignacio, [Καϊμάκη Βάλια (μτφ)]

« Η καλύτερη οχύρωση των δυνατών είναι η αδράνεια των λαών »
Μακιαβέλι

Σαν να πνίγονται. Κάπως έτσι αισθάνονται σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι πολίτες που στραγγαλίζονται από τόσους πολλούς περιορισμούς και μειώσεις. Ένα συναίσθημα που εντείνεται από τη διαπίστωση ότι η πολιτική εναλλαγή στην εξουσία δεν αλλάζει τη « λύσσα για λιτότητα » [1] των κυβερνώντων.
Στην Ισπανία, για παράδειγμα, η κοινωνία υπέφερε από τις υπέρμετρες δόσεις που επέβαλε ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός Θαπατέρο, από τον Μάιο του 2010. Έτσι, κατά τις βουλευτικές εκλογές του περασμένου Νοεμβρίου, ο Μαριάνο Ραχόι, υποψήφιος του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος, υποσχέθηκε την « αλλαγή » και την « επιστροφή της ευτυχίας ». Τίποτα λιγότερο. Ωστόσο, από την επομένη της εκλογής του κιόλας, με το τσεκούρι ανά χείρας, ξεκίνησε την πιο καταστροφική διάλυση των κοινωνικών κεκτημένων στην ιστορία της Ισπανίας.

Τρίτη 22 Μαΐου 2012

29 ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΦΩΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΓΥΡΟ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ


ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΩΤΟ ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΤΗΣ ΦΩΤΟ
 

 


(περισσότερα…)

29 ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΦΩΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΓΥΡΟ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ

Ο πράσινος λίθος που «έντυσε» την Αγιά Σοφιά! Από τα λατομεία της Χασάμπαλης στο Συκούριο

Π ράσινος θεσσαλικός λίθος. Τέμενος του Οσμάν Σαχ, Τρίκαλα (φωτ. Β. Μέλφος, «Ο Πράσινος Θεσσαλικός Λίθος»).
 
Πόσοι γνωρίζουν άραγε ότι ο λίθος του χρησιμοποιήθηκε για τη διακόσμηση παλατιών και εκκλησιών ανά τους αιώνες που ξεπέρασαν μάλιστα τα όρια της Ελλάδας, προέρχεται από ένα από τα λατομεία που υπάρχουν στον θεσσαλικό κάμπο και συγκεκριμένα σε αυτό της Χασάμπαλης, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Λάρισα, στην περιοχή του Συκουρίου;
Ο οριτοασβεστίτης ή χασαμπαλιώτικος λίθος, όπως επισημαίνει η αρχαιολόγος της ΙΕ′ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων κ. Στέλλα Κατακούτα, ήταν ο πέμπτος ακριβότερος κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ. Ακριβώς επειδή ήταν πολύτιμος λίθος, λόγω υψηλού κόστους, δεν χρησιμοποιούνταν πολύ στη Θεσσαλία. Αντίθετα η όποια χρήση του γινόταν μόνο κατόπιν παραγγελιών, γι’ αυτό και συνδεόταν με κοσμικά και εκκλησιαστικά κτίρια αυτοκρατορικών αυλών.
Ο λίθος του συγκεκριμένου λατομείου χρησιμοποιήθηκε, αν και ελάχιστοι το γνωρίζουν, για τη

Εγκαινιάζεται η Πινακοθήκη Χατζηκυριάκου – Γκίκα Κιβωτός σκέψης και δημιουργίας της Γενιάς του '30


O ιστορικός χρόνος της καλλιτεχνικής και πνευματικής παραγωγής της γενιάς του ’30, αποτυπώνεται με ευκρίνεια στην Πινακοθήκη Ν. Χατζηκυριάκου- Γκίκα, η οποία παραδίδεται στο κοινό από την Πέμπτη, στο κτίριο της οδού Κριεζώτου 3, όπου έζησε και εργάστηκε για σαράντα χρόνια, έως τον θάνατό του, ο κοσμοπολίτης ζωγράφος.
Η πολυκατοικία του μεσοπολέμου την οποία δώρισε ο Ν. Χατζηκυριάκος – Γκίκας, στο Μουσείο Μπενάκη, το 1989, ανανεώθηκε εκ βάθρων. Οι πολύχρονες εργασίες της Πινακοθήκης, (ξεκίνησαν το 2005 με 3 εκ. ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και το ΥΠΠΟΤ), και στην πορεία, η μεγάλη συνεισφορά των δωρητών που συνέβαλαν γενναία με οικονομικές ενισχύσεις και δωρεές αντικειμένων-εκθεμάτων, δικαιώνουν με το αποτέλεσμά τους, τον διευθυντή του Μουσείου Μπενάκη, Άγγελο Δεληβορριά και τους συνεργάτες του, οι οποίοι οραματίστηκαν μια κιβωτό σκέψης και δημιουργίας, της περιλάλητης γενιάς του ΄30.
Η παρακαταθήκη της συναρπάζει και υπενθυμίζει πως «δεν πρέπει να λησμονηθεί ό,τι γεννήθηκε και υποστηρίχτηκε σε δύσκολους καιρούς» είπε χαιρετίζοντας την έναρξη λειτουργίας της Πινακοθήκης, ο Άγγελος Δεληβορριάς.

Σάββατο 19 Μαΐου 2012

ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ

ΣΠΕΡΜΑΤΟΖΩΑΡΙΟ ( ΕΔΩ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΒΛΕΝΝΟΓΟΝΟ ΣΤΙΣ ΣΑΛΠΙΓΓΕΣ) ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΤΟ ΩΑΡΙΟ

ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ?

ΔΥΟ ΣΠΕΡΜΑΤΟΖΩΑΡΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΕΙΣΕΛΘΟΥΝ ΣΤΟ ΩΑΡΙΟ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ  ΤΟ ΕΝΑ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΓΕΝΝΗΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΣΤΟ ΩΑΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ 200 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ΣΠΕΡΜΑΤΟΖΩΑΡΙΩΝ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ ΝΑ ΡΗΞΕΙ ΤΟ ΚΕΛΥΦΟΣ ΤΟΥ ΩΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΔΕΙΑΣΕΙ ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΤΟΥ ΜΕΣΑ

ΚΑΘΕΤΗ ΤΟΜΗ ΤΟΥ ΣΠΕΡΜΑΤΟΖΩΑΡΙΟΥ. ΤΟ ΓΕΝΝΕΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ

ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΩΑΡΙΟ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΑΛΠΙΓΓΕΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΗΤΡΑ

Σάββατο 12 Μαΐου 2012

ΓΙΑΤΙ ΛΕΜΕ ΤΗΣ ΠΟΥΤ@Ν@Σ ΤΟ ΚΑΓΚΕΛΟ - ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΟΝΤΩΣ ?


   Στην Ελλάδα το κάγκελο έχει την τιμητική του. Έχει γίνει σύνθημα, (τα μυαλά στα κάγκελα), έχει γίνει τραγούδι (κάγκελα, κάγκελα παντού), έχει εμπνεύσει και παραλληλιστεί με τη στέρηση της ελευθερίας (της φυλακής τα κάγκελα είναι για τους λεβέντες)
   Ωστόσο, ένα είναι μακράν το πιο γνωστό κάγκελο που έχει γράψει ιστορία… Της πουτάνας το κάγκελο, ή όπως το χαρακτήρισε πιο λόγια ο Χάρρυ Κλυνν, της επί χρήμασι εκδιδομένης γυναικός το σιδηρούν

Παρασκευή 11 Μαΐου 2012

33 ΑΚΟΥΑΡΕΛΕΣ ΤΟΥ STEVE HANKS


ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ ΤΟ 1949 ΘΕΩΡΕΙTAI  ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ  ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ ΜΕ ΝΕΡΟΜΠΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ  ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΩΤΕΙΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΣΤΗΝ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ . Ο ΙΔΙΟΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ EMOTIONAL REALISM











 


 MORE PHOTOS HR :

Η ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΩΝ

  press image to open photo library


1. Γενικά στοιχεία
Οι Παλαιολόγοι είναι η τελευταία βυζαντινή δυναστεία. Διατηρήθηκε πιο πολύ απ’ όλες τις άλλες στο θρόνο της Κωνσταντινούπολης (1259-1453), μερικά χρόνια περισσότερο από τη μακρόβια Μακεδονική δυναστεία (867-1056). Πρόκειται για εννέα αυτοκράτορες από τη δυναστεία των Παλαιολόγων: Μιχαήλ Η΄ (1261-1282), Ανδρόνικος Β΄ (1282-1328), Ανδρόνικος Γ΄ (1328-1341), Ιωάννης Ε΄ (1341-1376 και 1379-1391), Ανδρόνικος Δ΄ (1376-1379), Ιωάννης Ζ΄ (1390), Μανουήλ Β΄ (1391-1425), Ιωάννης Η΄ (1425-1448) και Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος-Δραγάσης (1449-1453)· ο Μιχαήλ Θ΄ ήταν επί πολλά χρόνια συναυτοκράτορας (1294-1320), πέθανε όμως πριν από τον πατέρα του, τον Ανδρόνικο Β΄.
2. Καταγωγή – εμφάνιση δυναστείας
Η προφορική παράδοση σχετικά με την καταγωγή του αυτοκρατορικού οίκου των Παλαιολόγων την ανάγει στην Ιταλία. Σύμφωνα με μια εκδοχή, οι Παλαιολόγοι κατάγονταν από την ιταλική πόλη Βιτέρμπo (παλαιός λόγος = vetus verbus)· κατά μιαν άλλη εκδοχή, ήταν ρωμαϊκής καταγωγής και έφθασαν στην Κωνσταντινούπολη μαζί με το Μεγάλο Κωνσταντίνο. Αυτή η δεύτερη παραλλαγή θυμίζει αντίστοιχες παραδόσεις σχετικά με άλλες βυζαντινές αριστοκρατικές οικογένειες με βλέψεις στον αυτοκρατορικό θρόνο (π.χ. Φωκάδες και Δούκες): η καταγωγή από τη Ρώμη και η μετακίνηση στην Κωνσταντινούπολη μαζί με τον ιδρυτή της και αυτοκράτορα Μεγάλο Κωνσταντίνο εξασφάλιζε αίγλη και κατά κάποιον τρόπο νομιμοποιούσε τις αυτοκρατορικές διεκδικήσεις των οικογενειών αυτών.1
Στην πραγματικότητα φαίνεται ότι οι Παλαιολόγοι κατάγονταν από τη Μικρά Ασία, και μάλιστα από το βυζαντινό θέμα των Ανατολικών.2 Σχετικά με την ετυμολογία του επωνύμου τους ο Kazhdan θεωρεί ότι σημαίνει «ρακοσυλλέκτης», που ενδεχομένως υποδεικνύει ταπεινή καταγωγή, ενώ ο

Σάββατο 5 Μαΐου 2012

Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


του ΘωμΑ Π. Μαστακούρη

Η δημόσια διαπόμπευση, δηλαδή η ατιμωτική περιφορά του καταδίκου μέσα στους δρόμους της πόλης ή του χωριού και η παράδοσή του στη χλεύη και στους προπηλακισμούς του πλήθους, πολλές φορές με συνοδεία βασανιστηρίων και μερικές φορές με κατάληξη την εκτέλεσή του, είναι ένα φαινόμενο το οποίο παρατηρείται από τα πανάρχαια χρόνια στην Ελλάδα (όπως άλλωστε και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου) και φθάνει σχεδόν μέχρι τις μέρες μας, με τον διαβόητο «Νόμο 4.000 περί τεντυμποϊσμού».
 Ο σκοπός της διαπόμπευσης ήταν ασφαλώς διττός: από τη μια η ηθική αλλά και η σωματική εξουθένωση του καταδικασμένου, από την άλλη η δημοσιότητα που έπαιρνε η τιμωρία του, η οποία πιθανώς να απέτρεπε άλλους παραβάτες να υποπέσουν στο ίδιο παράπτωμα. Στις πιο πολλές περιπτώσεις δεν εθεωρείτο «ίδια ποινή» αλλά συνήθως προηγείτο της τελικής τιμωρίας, είτε αυτή ήταν μαστίγωση, φυλάκιση, ακρωτηριασμός είτε θάνατος.
Αν και κάποιες φορές η διαπόμπευση γινόταν «αυθόρμητα» από τον εξαγριωμένο όχλο, συνήθως κατόπιν παρακίνησής του από το «θύμα» της παράβασης, όπως θα ήταν πιθανώς ένας απατημένος σύζυγος, πιο συχνά ήταν μια σκόπιμη κίνηση των Αρχών, που με τον τρόπο αυτόν φρόντιζαν να διοχετεύουν την τυφλή αγανάκτηση των μαζών σε κάποια ανήμπορα θύματα και όχι στους ίδιους. Ταυτόχρονα με αυτή την εκτόνωση των ζωωδών ενστίκτων του όχλου, οι φορείς της κρατικής βίας και της εξουσίας κατόρθωναν μέσα από τη δημόσια διαπόμπευση των παραβατών να εκφοβίζουν και να αποτρέπουν.