Η Θεία Λένα
Τόσο το «Μεταξά» όμως όσο και το «Κροντηρά» έμελλε να ξεχαστούν. Για τους μικρούς της φίλους ήταν πάντα η «θεία Λένα». «Η ιδέα για το νέο της όνομα ανήκε στον Γιάννη Βουλπιώτη, τότε διευθυντή του ΕΙΡ, και στον σύζυγό της, τον ραδιοσκηνοθέτη Κώστα Κροντηρά. Δόθηκε σε αντιπαράθεση με τη "θεία Μπέρτα" του γερμανικού ραδιοφώνου και με το δεδομένο ότι ο πατέρας της ονομαζόταν Κωνσταντίνος».
Από τα τέλη της δεκαετίας του '60 και ως τον θάνατό της το πρωινό της 16-10-1971, η «καλημέρα» της γέμιζε τα πρωινά μας από την ΥΕΝΕΔ.
Παρόλα αυτά η Θεία Λένα και οι εκπομπές της σε επανάληψη συντροφευσαν για ακομα 10 χρονια απο τον θανατο της τις επομενες γενιές καθε ημέρα στης 9:00 το πρωί ...
ΕΝΑ ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Αντιγόνη Μεταξά (1905-1971). Η Αντιγόνη Μεταξά γεννήθηκε στην Αθήνα, κόρη του εκπαιδευτικού Γεωργίου Μεταξά. Σπούδασε παιδαγωγικές επιστήμες στο Παρίσι και υποκριτική τέχνη στη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών, όπου αργότερα εργάστηκε ως καθηγήτρια. Το 1925 συνεργάστηκε με το θίασο Θέατρο Τέχνης του Σπύρου Μελά και στη συνέχεια με τον Αιμίλιο Βεάκη. Το 1933 ίδρυσε τον πρώτο ελληνικό θίασο παιδικού θεάτρου, που λεγόταν Το θέατρο του παιδιού και λειτούργησε χωρίς διακοπή ως την επιβολή της γερμανικής κατοχής, οπότε παύτηκε από τους ιταλούς. Σύζυγος του Κώστα Κροντηρά, πρώτου έλληνα σκηνοθέτη στο χώρο της ραδιοφωνίας, συνεργάστηκε μαζί του στο Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών, αρχικά ως τακτική συνεργάτης και από το 1942 ως το 1966 ως προϊσταμένη της Ώρας του Παιδιού, όπου πραγματοποίησε παιδικές εκπομπές με το ψευδώνυμο Θεία Λένα, το οποίο χρησιμοποίησε και στο συγγραφικό της έργο. Παράλληλα διοργάνωσε παιδικές εκθέσεις ζωγραφικής, διαγωνισμούς συγγραφής παιδικού παραμυθιού, μαθήματα μουσικής και σχεδίου για παιδιά, και άλλες παιδικές εκδηλώσεις. Από το 1966 συνεργάστηκε με τον κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό ΥΕΝΕΔ και μετά την έναρξη λειτουργίας και του αντίστοιχου καναλιού το 1967 δημιούργησε το πρώτο παιδικό τηλεοπτικό πρόγραμμα, δραστηριότητες που συνέχισε ως το τέλος της ζωής της. Στο χώρο των γραμμάτων ασχολήθηκε αποκλειστικά με το παιδικό βιβλίο, ολοκληρώνοντας συνολικά πενήντα πέντε πρωτότυπες εκδόσεις και επιμελούμενη περισσότερες από διακόσιες. Για το σύνολο του έργου της τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος της Ευποιίας (1965) και με ειδικό βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.