εγώ και ο εαυτός μου

Είναι μερικές φορές που ένα γεγονός μπορεί να σε ταρακουνήσει και γιατί όχι να σε κάνει ν αναθεωρήσεις απόψεις όχι μόνον για συγκεκριμένα θέματα αλλά και και για απόψεις που είχες για συγκεκριμένα άτομα. Οταν νοιώσεις ότι βάλλεται η προσωπική σου υπόσταση όταν νοιώσεις ότι απειλείται η αξιοπρέπεια σου η εικόνα σου η κοινωνική... τότε ( ίσως και από άμυνα) κλείνεσαι περισσότερο στον εαυτόν σου γίνεσαι απαιτητικότερος από τους άλλους.Αν εκείνοι δεν καταλάβουν αυτές τις "απαιτήσεις" σου τότε το αίσθημα της απογοήτευσης σε κυριαρχεί η κρίση σου για τους άλλους μπορεί να αγγίξει και τα όρια της υπερβολικής απαίτησης. Γίνεσαι εγωκεντρικός θέλεις οι άλλοι να ασχολούνται με έσένα συνέχεια αν δεν το κάνουν τους " κρίνεις " αυστηρά τους θεωρείς αχάριστους κλπ.Οταν μετά ηρεμήσεις....αποδεχθείς μια κατάσταση τότε βλέπεις ποιοί πραγματικά νοιάζονταν για σένα και η πίκρα έλαττώνεται αλλά....πάντα πίκρα και απογοήτευση μένει απλά είναι θέμα ποσότητας