ΣΤΑΓΟΝΑ ΤΕΧΝΗΣ

Ellis William Roberts - Lady Beatrice Butler

ugene Berman - Solitude, 1941

ugene Berman - Solitude, 1941

William-Adolphe Bouguereau -The return of the market, 1869

Η λέξη ψυχή από το ρήμα ψύχω δηλαδή [φυσώ,πνέω]

Η λέξη ψυχή από το ρήμα ψύχω δηλαδή [φυσώ,πνέω] κυριολεκτικά σημαίνει την πνοή,την ύστατη ένδειξη της ζωής στο σώμα που γίνεται αισθητή από την αναπνοή.Εντούτοις, από αρχαιοτάτων χρόνων ο όρος χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει πολύ περισσότερα, ιδίως όσον αφορά στις νοητικές λειτουργίες του ανθρώπου και τη μετά θάνατον ζωή.Λόγω των πολλών απόψεων για τη θρησκευτικο-φιλοσοφική σημασία της  ψυχής , οι ορισμοί που υπάρχουν είναι τουλάχιστον δεκάδες, αλλά ωστόσο ο συνηθέστερος είναι αυτός που ορίζει την ψυχή ως την άυλη ουσία του ανθρώπου η οποία αποτελεί την έδρα της προσωπικότητάς του, επιζεί μετά τον θάνατο του σώματος, όντας η ίδια αθάνατη, και στη συνέχεια μεταβαίνει είτε σε κάποια άλλη κατάσταση, σε άλλο τόπο, είτε σε κάποιο άλλο σώμα. Είναι γεγονός ότι αυτός ο συνήθης ορισμός βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην πλατωνική ψυχολογία, δηλαδή μελέτη της ψυχής, η οποία, παρά τα κενά της, επηρέασε και συνεχίζει να επηρεάζει τους στοχαστές, τους φιλοσόφους και τους θεολόγους. Παρ’ όλα αυτά, οι απόψεις που εκτίθενται στα πλατωνικά έργα αποτελούν μια απόπειρα συστηματοποίησης και ανάπτυξης προϋπαρχουσών θεωριών, δεδομένου ότι τα ερωτήματα για τη φύση του ανθρώπου και τον θάνατο είναι πολύ παλαιότερα του Πλάτωνα και έχουν απασχολήσει ίσως όλους τους πολιτισμούς.

Προϊστορικά χρόνια

ΣΤΑΓΟΝΑ ΤΕΧΝΗΣ

Geraniums - Childe Hassam 1888

Diana in the Autumn Wind - Paul Klee

Vladimir Yakovlelv (Russian, 1934-1998) - Pink Flower, 1960

 

 

Paul Gauguin-Jeanne d’Arc

Francis Picabia-Port of Saint-Tropez, Evening Effect, 1909

ΣΤΑΓΟΝΑ ΤΕΧΝΗΣ

Henri Martin-The Arbour, 1900

William Merritt Chase-Afternoon in the Park, 1890

Moroccan Landscape - Henri Matisse-1913

Portrait of I. F. Tyumenev (1886), Andrei Ryabushkin

Henri Martin--Young Woman Veiled in White in a Forest

8 ΦΩΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ CINEMAGRAPH

 

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ – O ΕΡΩΤΑΣ

Το μεγαλείο του έρωτα βρίσκεται στην προσφορά. Όχι σ’ αυτό που παίρνεις.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΕΡΖΑΚΗΣ “ΜΥΣΤΙΚΗ ΖΩΗ” Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ

Τι ιερώτερον του πρώτου αγνού νεανικού έρωτος!
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΙΚΕΛΑΣ “ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ” Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ

Το λογικό κι ο έρωτας ποτέ τους δεν ταιριάξαν…
ΚΟΣΜΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ “ΛΕΜΟΝΟΔΑΣΟΣ” Εκδόσεις ΥΨΙΛΟΝ

Στον έρωτα μήπως όλες οι φορές που αγαπούμε δεν είναι πρώτες;
ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ “ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΖΩΗ” Εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Α! τι μπαίγνιο είναι ο άνθρωπος, όταν αγαπάει αληθινά!
ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΡΑΥΛΑΝΤΩΝΗΣ “Η ΕΞΑΔΕΛΦΗ” Εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ

Λέγουν “αγάπησε και τρελάθηκε”, ενώ έπρεπε να πουν “τρελάθηκε και αγάπησε”.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΜΠΟΥΡΟΓΛΟΥ “ΘΡΥΨΑΛΑ”
από το βιβλίο του ΜΙΧΑΛΗ ΠΕΡΑΝΘΗ “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ 1453 ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ” Εκδόσεις ΕΡΓΩΝ ΠΕΡΑΝΘΗ

Τι άλλο είναι ο έρωτας, λογουχάρη, από ένας βασανισμός του ενός για τον άλλο, του ενός από τον άλλο;
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΕΡΖΑΚΗΣ “ΜΥΣΤΙΚΗ ΖΩΗ” Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ

Η στοργή είναι αφάνταστα ανώτερη απ’ τον έρωτα, και, εκ των πραγμάτων, ασυμβίβαστη μ’ αυτόν.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ”ΓΙΑ ΕΝΑ ΦΙΛΟΤΙΜΟ” Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ

Ο έρωτας πηγάζει από τον εγωισμό να κυριαρχήσουμε, με κάθε θυσία, στον εγωισμό ενός ετερόφυλου.
Μ. ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ “Ο ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΦΑΚΕΛΛΟΣ” Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ

6 ΦΩΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΝΕΑ ΤΕΧΝΙΚΗ CINEMAGRAPH

-

Οι Αρχές της Κυνικής φιλοσοφίας

ΘΕΣΗ 1. Κατά τους «Κυνικούς», η Φιλοσοφία οφείλει ν’ ασχολείται με την καθημερινή ζωή και με κάθε τι που είναι συγκεκριμένο και απτό και να παρακάμπτει, ως ματαιοπονία, τον κόσμο των αφηρημένων εννοιών. Για την Αρετή, η οποία ορίζεται ως σκοπός της ζωής, δεν απαιτείται πολυμάθεια, και στην κατάκτησή της δεν συντελεί διόλου η μελέτη πολύπλοκων αντικειμένων όπως η Γεωμετρία, η Μουσική και η Λογοτεχνία.
Ανίσχυρες και παραπλανητικές είναι επίσης όλες οι ενασχολήσεις με μεταφυσικά, γλωσσολογικά και επιστημονικά ζητήματα. Ως βασικά εργαλεία διακίνησης των ιδεών της Σχολής αναγνωρίζονται μόνον
το έμπρακτο παράδειγμα και η συγγραφή «διατριβών» και «σάτυρας».
ΘΕΣΗ 2. Σημαντικό είναι το απτό άτομο και όχι η αόριστη και γενική έννοια «Ανθρωπότης» και η λεγομένη «κοινή ανθρώπινη φύσις». Το «καλό» ισχύει για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, σε προσωπική βάση, και η «ευδαιμονία» αποκτάται με την εξασφάλιση της μέγιστης δυνατής εσωτερικής αυτάρκειας μέσω της απελευθερώσεως από τις μεταβολές της Τύχης και των άλλων εξωτερικών του εαυτού (και συχνά απειλητικών προς αυτόν) δυνάμεων του κόσμου. Ο «ευδαίμων» άνθρωπος οφείλει να είναι επιμόνως αδιάφορος και υπομονετικός απέναντι στις όποιες συμφορές.
Το κέντρο βάρους της ηθικής και της συνειδησιακής αλλαγής τοποθετείται από τους Κυνικούς αποκλειστικώς στο άτομο, πέρα από κάθε εξωτερικό δεδομένο, όπως θεσμούς, συνήθειες, απόψεις, έξεις, κανόνες, παρορμήσεις, σχέσεις. Η όποια αλλαγή και βελτίωση είναι αποκλειστικώς εσωτερική ανθρώπινη υπόθεση, εντελώς ανεξάρτητη από την όποια κοινωνική, πολιτισμική, πολιτική και

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ - Η ΑΜΑΡΤΙΑ

Η αμαρτία που δεν απαρνήθηκα, όσο μικρή κι αν είναι, αυτή ’ναι η μεγαλύτερη.
Κοσμάς Πολίτης “Εκάτη”

Αμαρτία σ’ αυτό τον κόσμο είναι μονάχα η κατάχρηση.
Λύσανδρος Πράσινος “Ο Σομάλης”

Όποιος δεν τα κάνει, τα λέει. Κι όποιος δεν τα λέει, τα συλλογιέται.
Αργύρης Εφταλιώτης “Νησιώτικες ιστορίες”

Αχ! κάθε αμαρτία έχει και τη γλύκα της.
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης “Η Φόνισσα”

Αμαρτία η απουσία από το παρόν.
Νίκος Γ. Πεντζίκης “Το Μυθιστόρημα της κυρίας Έρσης”
 
Το άπλυτο κορμί το πλένεις. Καθαρίζει. Η βρόμικη ψυχή πώς πλένεται;
Μενέλαος Λουντέμης “Αγέλαστη Άνοιξη”

Γιατί τάχα αμαρτία η συμφωνία με την επιθυμία μας;…
Γιάννης Ρίτσος “Ο Γέροντας με τους Χαρταϊτούς”

Η μοίρα του αμαρτωλού είναι πικρή, όμως είναι γλυκό το αγκάθι της αμαρτίας.
Άγγελος Τερζάκης “Η Πριγκιπέσσα Ιζαμπώ”

Ωσάν χορτάσει η κοιλία θέλει απέκει να αναπαυθεί εις τες αμαρτίες.
Φραγκίσκος Σκούφος (1644-1697)

Το να ταυτίζουμε την απόλαυση με την αμαρτία, είναι σαν να αρνιόμαστε στον άνθρωπο τη φύση του.
Νίκος Δήμου “Οι Νέοι Έλληνες”

Έχω αμαρτήσει κι εγώ γιατί πρόσφερα την ελπίδα.
Άγγελος Τερζάκης “Προσωπικές Σημειώσεις”

ΣΤΑΓΟΝΑ ΤΕΧΝΗΣ

-ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΒΛΕΠΕΤΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΣΧΕΙΚΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Wassily Kandinsky-Rising of the Moon, 1903

Gerard ter Borch-Woman Sewing by a Cradle,1656

Jacques Humbert      The Writer Colette     1896

ΣΤΑΓΟΝΑ ΤΕΧΝΗΣ

Kasimir Malevich-On the Boulevard, 1911

HOSOKIBARA Seiki（ 細木原青起 Japanese, 1885-1958）-Wind Blowing from Mt. Fuji

Martin Johnson Heade-Sunlight and Shadow The Newbury Marshes, 1875

Paul Klee-City of Churches, 1918

Ο ΟΚΤΩΒΡΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ

 

Ο ΟΧΤΩΒΡΗΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΑΡΟΥΧΗ

Ο δεύτερος μήνας του φθινοπώρου. Έχει 31 ημέρες κι είναι ο πιο κατάλληλος για την καλλιέργεια και τη σπορά των χωραφιών. Ο ελληνικός λαός δίνει και τα ονόματα: Αϊ-Δημήτρης ή Αϊ-Δημητριάτης, Βροχάρης, Σποριάτης ή Σποριάς ή Σπαρτός, Μπρουμάρης (=ομιχλώδης, σκοτεινός) και Παχνιστής (από την πάχνη που πέφτει στους αγρούς). Τον θεωρεί έναν από τους μήνες κατά τους οποίους πρέπει κανείς να πίνει το κρασί ανέρωτο, γιατί τον συμπεριλαμβάνει στην παροιμία: «Όποιος μήνας έχει ΡΟ, δε θέλει στο κρασί νερό».

Κατά το ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο 8^ος μήνας, γι` αυτό κι ονομάστηκε Οκτόμπερ. Ήταν αφιερωμένος στον Άρη και τον παρίσταναν με μορφή κυνηγού, που έχει λαγό στα πόδια του, πουλιά πάνω απ` το κεφάλι του και ένα είδος κάδου κοντά του. Ο μήνας «των χειμαδιών» και ο γυρισμός των παραδοσιακών μαστόρων στις οικογενειακές εστίες.
                ΕΡΓΑΣΙΕΣ:
                Όργωμα & σπορά σιτηρών, κριθαριού & βρώμης.
                Σπορά τριφυλλιού.
                Ολοκλήρωση τρύγου και παραγωγή κρασιού.
                Μάζεμα φθινοπωρινών φρούτων & πατάτας.
                Κάψιμο φυτών, που έδωσαν καρπούς, για να καταστρέψουν τα αυγά των εντόμων.
                Κατεβαίνουν οι βοσκοί από τα βουνά στους χαμηλούς κάμπους (τα χειμαδιά).
                ΕΘΙΜΑ-ΠΡΟΛΗΨΕΙΣ: