Το όνομά τους έχει την προέλευσή του στην ελληνική μυθολογία. Σύμφωνα με τον μύθο, η Αράχνη ήταν μια κοπέλα που ήξερε να υφαίνει στον αργαλειό με μοναδικό τρόπο. Δασκάλα της ήταν η Αθηνά, η οποία, βλέποντας την πρόοδο της κοπέλας, άρχισε να ζηλεύει, οπότε την κάλεσε σε διαγωνισμό, από τον οποίο η Αθηνά βγήκε χαμένη. Τέτοια ήταν η οργή της Αθηνάς, που τελικά μετέτρεψε την κοπέλα σε αράχνη, καταδικάζοντάς την να υφαίνει για το υπόλοιπο της ζωής της.
Οι αράχνες είναι ανάμεσα στα ζώα που έχουν εξάψει περισσότερο την περιέργεια και τη φαντασία του ανθρώπου. Προκαλούν το θαυμασμό αλλά και τον τρόμο, και σίγουρα στους περισσότερους ανθρώπους δεν περνούν απαρατήρητες! Τα συναισθήματα αυτά οφείλονται κυρίως στην όψη τους, στη μοναδική τους ικανότητα να υφαίνουν από μικρούς μέχρι τεράστιους ιστούς με μαεστρία, αλλά και στη συμπεριφορά τους που φαντάζει επιθετική και μακάβρια. Τις περισσότερες φορές όμως η αντίδραση στα ζώα αυτά είναι υπερβολική και οφείλεται στην άγνοια και όχι στη γνώση.
Οι αράχνες έχουν αποτελέσει αντικείμενο λατρείας σε διάφορες θρησκείες, στοιχείο της φύσης με θεϊκές δυνάμεις. Για τους Ινδιάνους, η γυναίκα Αράχνη ήταν το πρώτο ον πάνω στη Γη, που έφτιαξε τον κόσμο από πηλό. Σε πολλούς πολιτισμούς (κυρίως της τροπικής ζώνης), ο ιστός της αράχνης θεωρείται ως το μέσο σύνδεσης της Γης και των θνητών με τον ουρανό και τις θεϊκές δυνάμεις, ενώ σε άλλους χρησιμοποιείται στη μαντεία. Οι αράχνες συνδέονται επίσης με διάφορες προλήψεις, που έχουν να κάνουν με την καλοτυχία. Οι Βρετανοί, οι Κινέζοι, οι Ιάπωνες και οι ιθαγενείς Αμερικανοί πιστεύουν ότι αν δει κανείς μια αράχνη είναι καλό σημάδι και ότι το να τη σκοτώσει, φέρνει κακοτυχία. Αν κάποιος δει μια αράχνη να κρέμεται από ένα μακρύ ιστό, κάποιος ξένος θα τον επισκεφτεί και θα του φέρει δώρα και χρήματα. Στην Αίγυπτο, πιστεύεται ότι φέρνει καλή τύχη στο νεόνυμφο ζευγάρι, ενώ οι ινδουιστές πετάνε χούφτες αραχνών κατά τη διάρκεια του γάμου, με τον ίδιο τρόπο που οι Έλληνες πετάνε το ρύζι!
Στη Βίβλο και στο Κοράνι υπάρχουν αρκετές αναφορές στις αράχνες, αν και οι περισσότερες έχουν να κάνουν με τον ιστό, που θεωρείται σύμβολο αδυναμίας της πίστης. Για τον Φρόιντ, η αράχνη συμβολίζει τη μητέρα, ενώ στους άνδρες αντιπροσωπεύει το φόβο τους προς το γυναικείο φύλο γενικά. Η θεωρία αυτή δεν είναι τυχαία, αλλά σχετίζεται με την υπεροχή που φαίνεται να υπάρχει στις θηλυκές αράχνες, έναντι των αρσενικών, πριν και μετά το ζευγάρωμα. Δεν είναι επίσης τυχαίο το γεγονός ότι τα ζώα αυτά είναι γένους θηλυκού στις περισσότερες γλώσσες, ακόμα και σ’ αυτές που δεν χρησιμοποιούν γένη στα ουσιαστικά!