Σελίδες

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

ΝΑ ΜΗ ΛΕΙΠΕΙ ΤΟ ΒΥΣΣΙΝΟ


Το βύσσινο γίνεται το καλύτερο γλυκό, το πιο εύγευστο ηδύποτο και, φυσικά, υπέροχη βυσσινάδα. Το γλυκό, κλασσικά, φτιάχνεται με αναλογία φρούτου προς ζάχαρης 1:1, δηλαδή για ένα φλιτζάνι (ξεκουκουτσιασμένο με προσοχή με τη φουρκέτα) βύσσινο, ένα φλιτζάνι ζάχαρη. Τα βάζουμε στην κατσαρόλα κι όταν πάρουν βράση χαμηλώνουμε τη φωτιά και ξαφρίζουμε με την τρυπητή κουτάλα. Το αφήνουμε μέχρι να "δέσει", αφού στο τέλος προσθέσουμε και λίγο χυμό λεμονάκι για να μη ζαχαρώσει το γλυκό.
Όσο για το λικεράκι είναι, ομολογουμένως, το ωραιότερο του είδους!

Τρία είναι τα συνηθέστερα χειροποίητα λικέρ που θα σε κεράσουν σε κάποιο σπίτικο: Το "βερίκοκο" (βλ.κουκούτσια από βερίκοκο...), το "καρυδάκι" και το "κερασώ" που δεν είναι φτιαγμένο από κεράσια (βλ.κεράσια, κερασάδα, γλυκό και λικέρ κεράσι..), αλλά από βύσσινα.
Εξάλλου, βυσσινιά ή βυσσινέα, ονομάζεται η "προύμνη η κέρασος" ή "κέρασος η οξύκαρπος ή οξύχυμος".
Η λέξη "βυσσινιά" είναι μεταγενέστερη και αντλεί την ονομασία της (σύμφωνα με το λεξικό "Τεγόπουλου-Φυτράκη") από το αρχαίο επίθετο "βύσσινος"(εκ βύσσου κατασκευασμένος), όπου "βύσσος" είναι είδος λεπτού και πολύτιμου νήματος εκ ξανθού λιναρίου.
Αναφέρει ο Άνθιμος Γαζής στο "Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης":
βύσσινα-Γαζής.jpg
Το λεξικό "Σουίδα", από την άλλη, συσχετίζει το "βυσσόν" με το πορφυρό χρώμα:

βυσσόν-Σουίδα.jpg

Το "κερασώ", κατά τη γνώμη μου, παίρνει τα πρωτεία! Εγώ το φτιάχνω ως εξής:
Σ'ένα γυάλινο δοχείο ρίχνουμε 750 γραμμάρια βύσσινο, 500 γραμμαρια κονιάκ, 300 γραμμάρια ζάχαρη, ένα ξυλαράκι κανέλας και μισό κουταλάκι γαρύφαλα. Το δοχείο το τοποθετούμε στον ήλιο για περίπου ένα μήνα, ανακατεύοντας κατά διαστήματα τα υλικά για να διαλυθεί η ζάχαρη. Ύστερα σουρώνουμε το περιεχόμενο και φιλτράρουμε το λικέρ που έχει σχηματιστεί μέσα από βαμβάκι (προφανώς στερεωμένο σε κάποιο χωνί), ώστε να συγκρατηθούν τυχόν υπολείμματα φρούτου. Το ηδύποτό μας είναι πλέον έτοιμο και το διατηρούμε μέσα σε γυάλινα καλοσφράγιστα μπουκαλάκια.

Άντε, και στην υγειά μας!
(Α, κι όπως αναφέρει το "Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ελευθερουδάκη", "Το απόσταγμα των βυσσίνων χρησιμεύει και ως συστατικόν καθαρκτικών αναμείξεων κατάλληλων προς νόσους φλογιστικάς.")