Περνανε τα χρονια,περνανε οι ζωες μας και βλεπουμε τα παντα να πηγαινουν προς το χειροτερο,απο την αλλη μερια καθε χρονια με ανοιχτο το στομα διαβαζουμε την αυξηση των περιουσιων των πολιτικων και αναρωτιομαστε.
Ποσες ζωες θα επρεπε να ζησουμε και να δουλευουμε για να κανουμε εστω το ενα εκατοστο απο τις περιουσιες τους?
Περιμενοντας να παμε μπροστα εμεις γυρισαμε ολοταχως πισω,και αδιαμαρτυρητα,δεχτηκαμε εξευτελιστικα νομοσχεδια,δεχτηκαμε οτι τα φαγαμε μαζι,δεν μιλησαμε οταν μας ειπαν διεφθαρμενους,ζουμε ενα παραληρημα διχονοιας,εκβιασμων,μπλοφας και ψεματος.
Περιμενουμε λυσεις απο ανθρωπους που ξεπουλανε την χωρα μας κοματι κοματι,περιμενουμε απαντησεις για το ποιος εκλεψε,πηρε μιζες,υπεγραψε παραχωρησεις και ανταλλαγες.
Απαντησεις δεν θα παρουμε ποτε.Χειροκροταμε εκει που θα επρεπε να φτυνουμε,η λεξη σαπιλα εχει αντικαταστησει την εννοια ηθικη,η ανικανοτητα λογιζεται σαν χαρισμα αν εισαι μελος αυτης της σπειρας ανθρωπων και μπορεις να χωθεις και να διευθυνεις καπου.
Το παλαιο παρουσιαζεται σαν καινουργιο και διαλαλει τον ερχομο του,το φθαρμενο δειχνει σαν αφθαρτο και μας κοροιδευει γιατι γνωριζει ποσο ευκολα ξεχναμε,η απατη κρυβεται πισω απο την υποσχεση για νεα ξεκινηματα.
Καθε μερα ανθρωποι διπλα μας αφηνουν αυτον τον κοσμο απο δικη τους αποφαση η αποφαση αυτων που θελουν να αποκτησουν οτι ελαχιστο η πολυ εχουν,οι δρομοι μας γεμισαν με κουτακια και κυπελακια ζητιανιας,τα νεα παιδια αφηνονται ερμαια στην ληθη των ναρκωτικων προσπαθωντας να ξεφυγουν απο την πραγματικοτητα που βλεπουν.
Συμμοριες νομιμες και παρανομες λυμαινονται τον πλουτο της χωρας και πλουτιζουν,ο κατηφορος ειναι συνεχομενος μεσα σε υποσχεσεις για αναπτυξη και καλυτερες συνθηκες ζωης που δεν θα ερθουν ποτε,τουλαχιστον στην δικη μας ζωη.Προβολή Ιστολογίου
Καποια στιγμη μεσα στον βαθυ μας υπνο το ονειρο εγινε εφιαλτης,συνηθως σε τετοιες περιπτωσεις με πολυ μεγαλη προσπαθεια ξυπναμε,ιδρωμενοι,ταραγμενοι,κοιταμε γυρω να συνειδητοποιησουμε που βρισκομαστε,να καταλαβουμε οτι ηταν μονο ενα ονειρο.
Τωρα οσο και να προσπαθουμε να ξυπνησουμε ο εφιαλτης θα συνεχιζεται,τωρα χρειαζεται μεγαλυτερη προσπαθεια να καταλαβουμε που βρισκομαστε και προς τα που παμε.
Θα ερθουν και αλλοι μετα απο εμας,η δικη μας αδρανεια θα σημαδευει την ζωη τους.
Επρεπε να ξυπνησουμε νωριτερα.