Όψεις του προσωπείου

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 

Το φημισμένο Προσωπείο του Αγαμέμνωνα

Χρήστες

Προσωπείο φορά ο θεός, λ.χ. ο Διόνυσος, ο νεκρός, ο πιστός, ο μύστης, ο ηθοποιός, ο κλόουν, ο δήμιος, ο μεταμφιεσμένος του καρναβαλιού. Μιλούμε ακόμη για μάσκα ομορφιάς, αυτή δηλαδή που θα επιτρέψει τη διατήρηση μιας κατάστασης και την ανάσχεση του χρόνου, για μάσκα οξυγόνου που δίνει ζωή^. μιλούμε για μάσκες προστατευτικές από αέρια, για μάσκα ξιφασκίας, τεχνιτών όπως οι οξυγονοκολλλητές, πυροσβεστών, δυτών αλλά και για τις μάσκες του αθλητισμού, εννοώντας τα φάρμακα ή τα φαρμάκια που μπορεί να πάρει ένας αθλητής για να ανεβάσει την απόδοσή του αλλά και που δρουν στα νεφρά σαν φίλτρο μη επιτρέποντας την ανίχνευση στα ούρα των απαγορευμένων ουσιών κατά τον αντιντόπινγκ έλεγχο. Μάσκα ονομάζεται και το κυρτό μέρος της πλώρης ενός σκάφους από την καρίνα μέχρι το ανώτερο κατάστρωμα, όπου χτυπούν τα κύματα κατά την κίνηση του πλοίου. Μιλούμε ακόμη για μασκάρισμα στη φωτογραφία –επιτρέπει στον φωτογράφο να σκιάσει περισσότερο ένα μέρος της φωτογραφίας και να φωτίσει ένα άλλο, να αναδείξει κάτι σκοτεινιάζοντας κάτι άλλο-, μιλούμε για το προσωπείο της Κου Κλουξ Κλαν, του κλέφτη και του τρομοκράτη, του καταδότη, του χούλιγκαν και των ράμπο, για τον άνθρωπο με το σιδερένιο προσωπείο, τον Ζορό και το Φάντασμα της Όπερας που κρύβει το παραμορφωμένο πρόσωπό του πίσω από μια μάσκα (Εικ. 45- 46).^[1]

Το ακίνητο πρόσωπο του ανθρώπου: οι μάσκες. Μάσκες ορθάνοιχτες, αγριεμένες σαν των Αζτέκων, χρυσές και ξαφνιασμένες όπως οι μυκηναϊκές, λαϊκές κι ελληνικές όπως των χορευτών του Τράγου, όπως των χωριάτικων πανηγυριών, γελοίες και μετά απελπισμένες, παγωμένες στον τραγικό μορφασμός της βαθιάς Αμηχανίας […] που είναι η κρίσιμη στιγμή της αντίκρυσης του ανθρώπου με την ίδια του την ύπαρξη […], […] που είναι το γυμνό, το έσχατο πρόσωπο του ανθρώπου […]. (Γ. Χειμωνάς, στο: Φωτόπουλος 2006, 181)

Χαρακτηριστικά

Τα 100 βιβλία του Αιώνα (Le Monde)

Τα 100 βιβλία του Αιώνα είναι μια κατάταξη βιβλίων τα οποία θεωρούνται τα "καλύτερα εκατό" του 20ου αιώνα, όπως ψηφίστηκαν την άνοιξη του 1999 μέσα από ειδική διαδικασία που συνδιοργάνωσαν η γαλλική αλυσίδα Fnac και η Παρισινή εφημερίδα Le Monde (Λε μοντ).^[1]

Τα 100 βιβλία του Αιώνα

#	Τίτλος	Συγγραφέας	Έτος
1	Ο Ξένος (L'Étranger)	Αλμπέρ Καμύ	1942
2	Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο (À la recherche du temps perdu)	Μαρσέλ Προυστ	1913–1927
3	Η Δίκη (Der Prozess)	Φραντς Κάφκα	1925
4	Ο Μικρός Πρίγκιπας (Le Petit Prince)	Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ	1943
5	Η ανθρώπινη μοίρα (La Condition humaine)	Αντρέ Μαλρώ	1933
6	Ταξίδι στο τέλος της νύχτας (Voyage au bout de la nuit)	Λουί-Φερντινάντ Σελίν	1932
7	Τα Σταφύλια της Οργής (The Grapes of Wrath)	Τζον Στάινμπεκ	1939
8	Για ποιον χτυπά η καμπάνα (For Whom the Bell Tolls)	Έρνεστ Χέμινγουεϊ	1940
9	Ο μεγάλος Μώλν (Le Grand Meaulnes)	Αλαίν-Φουρνιέ	1913
10	Ο αφρός των ημερών (L'Écume des jours)	Μπορίς Βιάν	1947
11	Το δεύτερο φύλο (Le Deuxième Sexe)	Σιμόν ντε Μποβουάρ	1949
12	Περιμένοντας τον Γκοντό (En attendant Godot)	Σάμιουελ Μπέκετ	1952
13	Το Είναι και το Μηδέν (L'Être et le Néant)	Ζαν-Πωλ Σαρτρ	1943
14	Το όνομα του ρόδου (Il nome della rosa)	Ουμπέρτο Έκο	1980
15	Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ (Архипелаг ГУЛАГ)	Αλεξάντρ Ισάγεβιτς Σολζενίτσιν	1973

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ - ΑΞΙΖΕΙ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ

«Αιδ’ Εις Αθήναι …η πριν πόλις»

Ιστορικό ντοκιμαντέρ - αφιέρωμα στα νεοκλασικά σπίτια της Αθήνας με κείμενα Γιάννη Τσαρούχη και εικόνες Σπύρου Βασιλείου, διαρκείας 20΄, έτος παραγωγής 1980.
 Παραγωγή, σενάριο, διεύθυνση φωτογραφίας και σκηνοθεσία: Νίκος Γραμματικόπουλος






Βραβεύθηκε με το Βραβείο Κριτικών στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για τη συμβολή του στη διατήρηση/διάσωση της πολιτισμικής μας κληρονομιάς το 1980.
Αγοράσθηκε από την Σουηδική Τηλεόραση και από την ΕΡΤ. Προβλήθηκε στην εκπομπή «Μια ταινία μία συζήτηση».
Επίσης προβλήθηκε στην τελευταία διάλεξη του κύκλου ομιλιών του ΕΙΕ «Αρχαιολογία της Πόλης των Αθηνών» που ήταν αφιερωμένη στα νεοκλασικά κτίρια της Αθήνας (Μάιος 1994).

Γαμήλια έθιμα της αρχαιότητας και η θέση της γυναίκας στο γάμο

---

Η δήλωση του Αίαντα, στην ομώνυμη τραγωδία του Σοφοκλή, ότι «η ζωή ενός άνδρα αξίζει πολύ περισσότερο από τη ζωή χιλίων γυναικών», αλλά και αυτή του νομοθέτη Σόλωνα ότι «χαλεπόν φορτίον η γυνή» δίνουν ένα πρώτο στίγ­μα για το ποια ήταν γενικά η θέση της γυναίκας στην αρχαιότητα. Ο προσδιορισμός επιπλέον του ρόλου της ως του ατόμου που «προετοιμάζεται για να γίνει καλή νοικοκυρά και μητέρα, να δίνει εργασίες στους δούλους, να νοικοκυ­ρεύει το έχει της» (Σοφοκλής, Αίας) προϊδεάζει και για την έγγαμη ζωή της σε μια κοινωνία που για πολλούς άνδρες θεωρείται «το γαμείν έσχατον του δυστυχείν», πλην όμως αναγκαίο κακό, καθώς «να πεις το γάμο πως δε θες και τις φροντίδες της γυναίκας κι έτσι δεν κάμεις παντρειά, και φτάσεις τα γεράματα χωρίς κανέναν να ‘χεις για να σε γηροκομά, τότε το βίο σου βέβαια δε θα στερηθείς, μα σαν πεθάνεις, μακρινοί θα σου το μοιραστούνε» (Ησίοδος, Θεογονία 585 κ.ε.).

Ο γάμος στην αρχαία Ελλάδα

Η κόρη στην Αθήνα είναι από τη γέννησή της περιορισμένη στο χώρο της οικίας, όπου διδάσκεται τις δου­λειές του νοικοκυριού, τραγούδι και χορό (για τη συμμετοχή της σε θρησκευτικές εορτές) και σπάνια ελάχιστα γράμματα κατ’ οίκον, αφού η παρουσία της στο σχολείο είναι αδιανόη­τη για το εκπαιδευτικό σύστημα της πόλης της. Εδώ πραγ­ματικά εντυπωσιάζει τους σύγχρονους μελετητές και σκαν­δαλίζει τους αρχαίους το γεγονός ότι η πάντοτε αυστηρή Σπάρτη επιτρέπει στα κορίτσια της να «παρατάνε τα σπίτια τους και με ξέσκεπα τα μηριά τους και με τα πέπλα ανεμίζο­ντας γυμνάζονται στα στάδια και τις παλαίστρες μαζί με τα αγόρια» (Ευριπίδης, Ανδρομά­χη 597-598).

Τα λακωνικά έθιμα επιτάσσουν ισότιμη και ισόκυρη αγωγή των κοριτσιών και των αγοριών, όπως διαπιστώ­νεται και από τις ρήσεις του νομοθέτη Λυκούργου, ο οποίος «όρισε τα κορίτσια να γυμνάζο­νται εξίσου με τα αγόρια και [...] όπως τους άνδρες διέταξε και τις γυναίκες να συναγωνί­ζονται μεταξύ τους στο δρόμο και την αντοχή γιατί, όταν και οι δυο είναι δυνατοί, πίστευε ότι και τα παιδιά θα γίνονται δυ­νατότερα» (Ξενοφών, Λακεδαι­μονίων Πολιτεία 1.4).

Και τα δυο εκπαιδευτικά συστήματα όμως αποσκοπούν στο ίδιο απο­τέλεσμα: να αναθρέψουν μια καλή νοικοκυρά, σύζυγο και μητέρα, στην πρώτη περίπτωση, ή, στην άλλη, να γαλουχήσουν γυναίκες με υψηλό αίσθημα ευθύνης και συνείδησης, οι οποίες θα χρηματίσουν αφοσιωμένες σύζυγοι και μητέρες με την ανάλογη φυσική ρώμη, ώστε να γεννήσουν γερά παι­διά, ικανά να ταχθούν στην υπηρεσία της Σπάρτης.

Διάβασμα: Τα 5 μεγαλύτερα οφέλη για την υγεία μας

 

Ακόμη και αν το πρόγραμμά είναι φορτωμένο αξίζει τον κόπο να ξεκλέψετε λίγο χρόνο για διάβασμα. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι έχετε τουλάχιστον 5 καλούς λόγους για να το πράξετε.

• 1. Εκπαιδεύει τον εγκέφαλο μας

Ένα από τα οφέλη της ανάγνωσης βιβλίων είναι ότι βοηθάει τον εγκέφαλό μας να λειτουργεί σωστά. Το διάβασμα αποτελεί μια καλή άσκηση για το μυαλό και το νου μας. Μπορεί να βοηθήσει τον εγκέφαλο μας να εκτελεί όλες τις λειτουργίες του πάντα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Όταν διαβάζουμε, αναγκάζουμε το μυαλό μας να σκέφτεται περισσότερο και αυτό μπορεί να μας κάνει πιο οξυδερκείς. Αλλά για να εξασκήσετε τον εγκέφαλό σας με το διάβασμα, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι πρέπει να διαβάζετε βιβλία σε τακτική βάση.

• 2. Προσφέρει ανακούφιση από το στρες

Το άγχος αποτελεί ένα παράγοντα κινδύνου που προδιαθέτει σε διάφορες επικίνδυνες καταστάσεις, όπως οι καρδιακές παθήσεις. Το διάβασμα όμως μας δίνει την ευκαιρία να ηρεμήσουμε και να περιορίσουμε το άγχος. Ειδικά η ανάγνωση βιβλίων φαντασίας πριν τον ύπνο, σύμφωνα με τους ειδικούς, αποτελεί μια δραστηριότητα που μας χαλαρώνει και μας βοηθάει να αντιμετωπίσουμε ο,τι μας στρεσάρει. Η μέθοδος αυτή μάλιστα θεωρείται πολύ αποτελεσματική στην αντιμετώπιση του άγχους.

• 3. Βοηθάει στην πρόληψη της άνοιας

Σύμφωνα με τους ειδικούς το διάβασμα μειώνει τον κίνδυνο εκδήλωσης της νόσου του Αλτσχάιμερ. Με το ουσιαστικό και προσεκτικό διάβασμα ενός εντύπου ή βιβλίου, βελτιώνεται αμέσως η ποιότητα του εγκεφαλικού ιστού. Κατά την ανάγνωση, ο εγκέφαλος τονώνεται και διεγείρεται. Η διέγερση αυτή που προκαλείται στον εγκέφαλό μας από τη μελέτη, αν συμβαίνει τακτικά, μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη εγκεφαλικών διαταραχών συμπεριλαμβανομένης της νόσου του Αλτσχάιμερ.

• 4. Καταπολεμά την αϋπνία

Το διάβασμα μας βοηθάει να αντιμετωπίσουμε την αϋπνία και να υιοθετήσουμε υγιείς συνήθειες ύπνου. Αν έχετε συνηθίσει να διαβάζετε βιβλία πριν κοιμηθείτε, τότε η συνήθεια αυτή συμβάλλει στη ρύθμιση του βιολογικού ρολογιού του σώματος σας και στέλνει το σήμα στον εγκέφαλο ότι ήρθε η ώρα να κοιμηθεί. Το διάβασμα λοιπόν μπορεί να σας βοηθήσει με αυτόν τον τρόπο να κοιμηθείτε ήσυχα και να ξυπνήσετε ανανεωμένοι το πρωί.

• 5. Βοηθάει στη συγκέντρωση

Οι άνθρωποι που αγαπούν να διαβάζουν εκπαιδεύουν το μυαλό τους να συγκεντρώνεται και να εστιάζει πιο εύκολα. Ο τακτικός αναγνώστης βιβλίων αποκτά σταδιακά την ικανότητα να έχει πλήρη προσοχή σε ο,τι κάνει, αλλά και να σκέφτεται πρακτικά, με αποτελεσματικό και αντικειμενικό τρόπο. Αναπτύσσει επίσης την ικανότητα λήψης αποφάσεων και επίλυσης προβλημάτων.

 

ΠΗΓΗ

Pablo Neruda – Αργοπεθαίνει (Muere lentamente)

Αργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,
επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει το βήμα του,
όποιος δεν ρισκάρει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλάει σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει
όποιος έχει την τηλεόραση για μέντωρα του

Αργοπεθαίνει
όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο αντί του άσπρου
και τα διαλυτικά σημεία στο “ι” αντί τη δίνη της συγκίνησης
αυτήν ακριβώς που δίνει την λάμψη στα μάτια,
που μετατρέπει ένα χασμουρητό σε χαμόγελο,
που κάνει την καρδιά να κτυπά στα λάθη και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει
όποιος δεν “αναποδογυρίζει το τραπέζι” όταν δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν ρισκάρει τη σιγουριά του, για την αβεβαιότητα του να τρέξεις πίσω απο ένα όνειρο,
όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του, έστω για μια φορά στη ζωή του, να ξεγλιστρήσει απ’ τις πανσοφές συμβουλές.

Αργοπεθαίνει
όποιος δεν ταξιδεύει,
όποιος δεν διαβάζει,
όποιος δεν ακούει μουσική,
όποιος δεν βρίσκει το μεγαλείο μέσα του

Αργοπεθαίνει
όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν αφήνει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη κακή του τύχη
ή για τη βροχή την ασταμάτητη

Αργοπεθαίνει
όποιος εγκαταλείπει την ιδέα του πριν καν την αρχίσει,
όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει
ή δεν απαντά όταν τον ρωτάν για όσα ξέρει

Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις,
όταν θυμόμαστε πάντα πως για να ‘σαι ζωντανός
χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη
από το απλό αυτό δεδομένο της αναπνοής.

Μονάχα με μιά φλογερή υπομονή
θα κατακτήσουμε την θαυμάσια ευτυχία.

TA TYΠΩΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ ΞΑΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ

Τα e-book μπορεί να έκλεψαν τα φώτα της δημοσιότητας, όμως οι πωλήσεις τους φθίνουν.

Για τους λάτρεις του μελανιού επάνω στο χαρτί, έχουμε καλά νέα. Οι αναφορές για το θάνατο των τυπωμένων βιβλίων φαίνεται ότι απλά ήταν υπερβολές.

Όταν πριν πέντε χρόνια η Amazon παρουσίασε το δημοφιλές της Kindle e-reader, κάποιοι υπέθεσαν ότι το μέλλον της έκδοσης βιβλίων είναι η ψηφιακή τους μορφή. Οι απόψεις για την ταχύτητα που χρειαζόταν για να γίνει η αλλαγή από το έντυπο βιβλίο στην οθόνη ήταν ποικίλες. Όμως η αίσθηση ήταν ότι η ψηφιοποίηση, όπως είχε βρει το δρόμο της στον κόσμο της μουσικής, της φωτογραφίας και των χαρτών, αναπόφευκτα θα έβρισκε το δρόμο της και στον κόσμο των βιβλίων.

Μέχρι το 2015, ένας ειδήμονας των μέσων επικοινωνίας προέβλεψε πριν λίγα χρόνια ότι τα βιβλία στην κλασική τους μορφή είχαν τελειώσει. Πέντε χρόνια μετά την επανάσταση των e-books (ηλεκτρονικών βιβλίων), οι προβλέψεις για τα κλασικά βιβλία φαίνονται πολύ πιο αισιόδοξες. Τα χαρτόδετα βιβλία δείχνουν πολύ πιο δυναμικά. Η εξάπλωση στις πωλήσεις των e-books επιβραδύνεται σημαντικά. Και οι πωλήσεις e-readers επίσης συρρικνώνονται, μιας και οι καταναλωτές επιλέγουν τα tablet πολλαπλών ρόλων. Φαίνεται ότι τα e-book, αντί να αντικαταστήσουν τα τυπωμένα βιβλία, τελικά θα εξυπηρετούν κάτι σαν τα audio books (ηχητικά βιβλία) – ένα

15 ΑΚΟΥΑΡΕΛΕΣ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΪΒΑΝ Lin Ching-Τσε ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΒΡΟΧΗ

Προσθήκη λεζάντας

Προσθήκη λεζάντας

Προσθήκη λεζάντας

(περισσότερα…)

Η ιστορία του Πάντειου Πανεπιστημίου (ποιος ήταν ο Αλ. Πάντος;)

Το Πάντειο Πανεπιστήμιο έχει μια ιστορία δημιουργικής, ανοδικής πορείας που συνδέθηκε όχι μόνο με την πορεία της Ανωτάτης Παιδείας και την ανάπτυξη των Κοινωνικών Επιστημών στην Ελλάδα, αλλά και με τον ευρύτερα κοινωνικό μετασχηματισμό στη χώρα μας.
Δύο άνθρωποι συνέδεσαν το όνομα τους με τη σύλληψη της ιδέας, την ίδρυση και τα πρώτα βήματα της Σχολής.
Ο ένας ήταν ο Κύπριος Γεώργιος Σ. Φραγκούδης (1869-1939), που καταγόταν από ιστορική οικογένεια της Λεμεσού. Σπούδασε Νομι­κά στην Αθήνα και Πολιτικές Επι­στήμες στο Παρίσι. Κοσμογυρισμένος, μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα δημοσιογραφούσε και πολι­τευόταν. Το Δεκέμβριο του 1923 εξελέγη πληρεξούσιος Αθηνών και Πειραιώς. Μέσα στην Εθνοσυνέλευση ήταν αρχηγός ομάδας μεταρρυθμιστών. Εξέδιδε άλλωστε – μαζί με τον Κουτούπη – την εφημερίδα η «Μεταρρύθμισις». Υπήρξε φίλος και συνεργάτης του Ελ. Βενιζέλου και του Γ. Παπανδρέου.
Ο δεύτερος ήταν ο Αλέξανδρος Ι. Πάντος (1888-1930) από ευκατάστατη οικογένεια του Βόλου. Σπούδασε και αυτός Νομι­κά στην Αθήνα και ύστερα Πολιτικές Επιστήμες στο Παρίσι. Συνέπεσε και οι δυο άνδρες να παρακολουθήσουν – σε διαφορετική όμως ο καθένας εποχή λόγω διαφοράς ηλικίας- μαθήματα στην «Ελευθέρα Σχολή Πολιτικών Επιστημών των Παρισίων». Η Σχολή αυτή, σαν ελεύθερο βήμα επιστημονικής γνώσης και έκφρασης, ασκού­σε μεγάλη επιρροή στους διανοού­μενους. Ωστόσο, οι δρόμοι των δύο ανδρών δεν διασταυρώθηκαν ποτέ! Είχαν όμως ένα κοινό όραμα. Το όραμα αυτό ήταν η ίδρυση στην Ελλάδα μιας Σχολής Πολιτικών Επι­στημών, όπως αυτή του Παρισιού.

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΠΛΕ – 18 ΦΩΤΟ -

Προσθήκη λεζάντας

Προσθήκη λεζάντας

Προσθήκη λεζάντας

Προσθήκη λεζάντας

Προσθήκη λεζάντας

(περισσότερα…)

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΩΒ ( 16 ΦΩΤΟ )

Προσθήκη λεζάντας

Προσθήκη λεζάντας

Προσθήκη λεζάντας

Προσθήκη λεζάντας

 (περισσότερα…)

ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ – ΤΟ ΔΕΝΔΡΟΛΙΒΑΝΟ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Δενδρολίβανο-Rosmarinus officinalis
Επιστημονική ονομασία: Rosmarinus officinalis-Ροσμαρίνος ο φαρμακευτικός.
Οικογένεια: Χειλανθή (Labiatae).
Άλλα ονόματα: δεντρολίβανο, λιβανόδενδρο, διοσμαρίνι, λασμαρί, αρισμαρί, δουσμαρίνι, λεσμαρί, λιβανωτίς

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Πολυετές αειθαλής θάμνος που φθάνει, μέχρι το ενάμισυ μέτρο ύψος. Τα φύλλα του είναι βελονοειδή στενά σκουροπράσινα και τα άνθη του μικρά ελαφρώς γαλάζια-μωβ.

ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ & ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Το δεντρολίβανο είναι αυτοφυές στη νότια Ευρώπη και καλλιεργείται ως καλλωπιστικό σε όλο τον κόσμο. Πολλαπλασιάζετε με σπόρους αλλά πιο εύκολα με μοσχεύματα. Προτιμά τα θερμά, ξηρά κλίματα. Αντέχει εύκολα μέχρι -10 βαθμούς Κελσίου και είναι ανθεκτικό στη ζέστη και στους ανέμους.

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕΝΑ ΜΕΡΗ
Στη βοτανοθεραπευτική χρησιμοποιούνται τα φύλλα και τα ανθισμένα μέρη του και συλλέγεται κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες.

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ

Πτητικό έλαιο, φλαβονοειδή, ταννίνες, ροζμαρινικό οξύ, ροζμαρικίνη, διτερπένια.

ΙΣΤΟΡΙΑ & ΠΑΡΑΔΟΣΗ